Ruhum Yanardağ, Gözyaşlarım Lav...


Aslan, Hâkim,Kuvvet
Aslan       


Ruhum Yanardağ, Gözyaşlarım Lav...

Her sabah düne yas tutarım ben
Çoklar için akar hep gözyaşlarım
Öteleyin siz, ben yerinize de ağlarım
Gökler de durup durup ağlamazlar mı
Düşerken topraklara
Dünyanın acılarını da içine karıp
Gün sektirmeyen ölüler kervanını yolculamazlar mı? 


Bu nimeti ben, doyasıya yaşarım
Nevaleme karışır bazen göz yaşlarım
Masalarda, sayfalarımda ıslak, baygın dertlerim
Arınırım, bir yandan anlamaktır bütün derdim
Anlasam dahi ben, nasıl çözerim?

Dünyanın hükmü sizce nerede biter?
Değer mi onun için bunca üzüntüler
Neyin sınavındayız, söz mü vermişiz
Emsal mı var, kazanan mı, tüyo mu geldi?
Gökyüzünde asılıyız, hepsi bu kadar

Uzaktan kıvıldayan karıncalarız
Bir o yana, bir bu yana telaşlı toplayıcılar
Kaderin borusu öterken fonda
Yazılanlar hep mi kötü, birileri mi değiştiriyor

Farkında mısınız, hayata katılmak için
Hep bir makineye muhtaç yaşarız
Engelliyiz biz, böbürlenmek yok
Yürüyüşlerinin hükmü ancak bileklerinin takati kadar

Ha tekerlik sandalye, ha da araba
Kim gitmiş ki onca uzaklığa yaya?
Uçarak giderken şımarır, havalanırız…
Tüm nimetler hazırda beklerken bizi
Arkamızı düşünmek mi? Neyimize ki?
Her şey sonsuzmuş gibi hep aldanırız

Aç tavuk rüyasında ambar görürken
Bir horoz edasıyla caka atarız
Cinsellik tapınak, zevkler şart oldu
Hayaller gerçek gibi, İblis baş oldu
Laf olsun diye sanki doğrulur oldu çocuklar
Ahlakın felcine oyuncak oldular
Senden hesap soramaz ki, hiçbir yavrucak
Çocuk yapmak değil de birleşme idiyse derdiniz
Neden ki, sorarım size, bu yolu seçtiniz?

Yazık ettin insanoğlu, evrilmeye devrilmeyi seçtin
İnsanım diye dolaşma, sen onu çoktan geçtin

Geriye yazgısı kötüler kaldı
O melun liderler ve uzun kolları
Yemekaltı ateşi onlarla yaktı
Cehennem gönüllüleri, hiç kondurmazlar
Yetkiler ziyanları oysa, hiç aldırmazlar

Dünya bir arena anlamadın mı
Sana uzanan yerinden hiç yanmadın mı?
Kadere razı olmak, işte sorun bu
Saldıranlar kaderken, sizce doğru mu?

Kurtaracak mı bizi seyirlerin ezası
Bir bilmece var ki burada, neyin cezası?


Ece Evren/İstanbul    26.04.2017

29 yorum:

  1. ama kül olan yine gözlerinden lav akan yine biz oluyoruz ... sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öyle yavrum. Gelen yakar, çıkan yakar :( Sevgiler kızım.

      Sil
  2. 'Yazık ettin insanoğlu, evrilmeye devrilmeyi seçtin
    İnsanım diye dolaşma, sen onu çoktan geçtin'

    Çok başarılı, gerçekten etkilendim. Kaleminize, yüreğinize sağlık :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağ ol Emre. Şiirlerimi okuman hoşuma gidiyor. Can alıcı yerleri buluyorsun. Teşekkürler :)

      Sil
  3. Geçen gün blogumda kenar çubuğuna söyle yazmıştım: Evrende 100 milyar galaksi var ve 100 milyar galaksi içinde Yaratıcı bize can vermiş, bizler ise dünya değersizmiş gibi, bir diğerini lanetliyoruz, para hırsı, savaşlar, sevgisizlik ilse değerimizi biz düşürüyoruz...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Biz sadece yok ediciyiz. Tabularımızla insanları yaftalıyor, gücümüzü sadece yok etmeye kullanıyoruz. Dini silah gibi doğrultuyoruz görüşümüze ters düşenlere.İflah olmayız Mustafa. Aklımızı çarçur ediyor, şeytanlığa hizmete veriyoruz. Ah herkes senin gibi uygarca düşünse :(

      Sil
  4. Gerçekten ne kadar boş yere... İnsan mahvediyor her şeyi ama ne için? Hep düşünmüşümdür 100 yıl yaşasan ne olur ki? Bir gün öleceksin. Aslında bilmecenin cevabı çok açık; Ceza da cehennem de insanın ta kendisi. Eline sağlık. Çok anlamlı bir şiir

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ceza da, cehennem de insanın kendisi. Aklınla yaşa Yasemin kızım. Bu yaşına rağmen hayat görüşün sırf öğrendiklerinden değil, o güzel yüreğinden. Senin de okuyan gözlerine sağlık. Sevgiyle gözlerinden öperim canım.

      Sil
  5. Çok güzel ve inanılmaz anlamlı bir şiir. Bazen yaşamı ve düzeni sorguluyorum ben de kendi içimde. Bunca kötülüğün ve korkunçluğun sebebini düşünüyorum. İnsanlar neden güzel duygularla güzel şeyler yaparak ömürlerini tamamlamıyor? Ama sanırım bu bizim içimizde var. Tüm o kötülük içimizden geliyor. Tutkular, derin arzular, kötü niyetler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Eda kızım. Şöyle bir düşünürsek gidişatı, belli bir kesim sanki başka bir dünyada yaşıyor. Bizler genelde işin seyir kısmındayız. Haliyle melek değiliz, tepkiler veriyor ve kötü tarafımızdan sırf kendimizi korumak adına destek istiyoruz. Tabii olanı bu. İnsana tutku, hırs, derin arzular belli bir yere kadar gerekli zaten. Ama yok ediciler öyle mi? Onlara koyacak sıfat yok.

      Sil
  6. ah ya insan arızalı bir varlık işte defolu her gelen kuşak da arızalı doğup gidiyor :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Arızalı evet deep'ciğim. Bir de yer çekiminden mi nedir alta doğru sirayet ede ede gidiyor :)

      Sil
  7. "İblis baş oldu"....e öyle olunca işte dünyanın hali..hakikaten ben de anlamadım burası dünya mı, bendeki yorumunda söylediğin gibi cehennem mi? Galiba cehennem hem de dibi...kalemine sağlık ablacığım. Sevgiler:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ah Müjde'm. Ben bayağı derin kuşkulanır oldum. O zaman biz sanırım günah işledik ve buraya sürüldük. DE... BU ZINDIKLAR NEYİN NESİ? ZEBANİYE DE BENZEMİYORLAR :) Sevgiler kardeşime :)

      Sil
  8. Kac yüzyıldır cıkarmadığımız yenilik,yapmadigimiz icat kalmadi.Bir Sevmeyi ögrenenedik gitti.Bit pazarına insan gelse 1 kurusa bilr satın alinmaz o derece hataliyiz.Sonumuz hayr olsun ablacim sevgilerimle :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet Özlem kızım.Amin yavrum. Aslında sihirli kelime o. Sevgi. Sevgilerimle canım :)

      Sil
  9. Yine anlamlı ve bir o kadar da içe dokunan bir şiir ablacığım, maalesef kendimizle hesaplaşmaya korktuğumuzdan evrilmek yerine devriliyoruz ve bunu büyük bir hünermiş gibi anlatıyoruz. Kalemine sağlık ablacığım, ellerinden öpüyorum.

    YanıtlaSil
  10. Teşekkürler Mary, yorumların beni çok mutlu ediyor kızım. Gözlerinden öpüyorum :)

    YanıtlaSil
  11. Biz insanlar biraz fazla benciliz.Her şeyi yakıp,yıkmak hakkımız gibi hissediyoruz.Kalemine sağlık ablacığım :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağ ol Yurdagül'üm. Maalesef gün geçmiyor ki, farklı bir şeyle karşılaşmayalım. İnsanları tanımak gerçekten çok güçmüş. Sevgilerimle yavrum :)

      Sil
  12. Great post!

    You have a nice blog!

    Would you like to follow each other? Let me know on my blog.

    Have a great day!

    xoxo Jacqueline
    www.hokis1981.com

    YanıtlaSil
  13. Thank you so much, yes of course we can follow each other, you too have a nice day :)

    YanıtlaSil
  14. ne güzel bir şiir..kafiyeler birbirlerine uyumlu olmuş..ayrıca blog arkadaşlarında yorumlarıda kaliteli.. öğrencilik yıllarımda türk dili edebiyatında oldukça başarılıydım..bu dersin hemen en ince detayını çok iyi kavrayabiliyordum..şiir yazma konusunda pek başarılı olmasam da şiirin tonlaması,vurgusu,hece ölçüüsü,aruz,durak gibi temel ilişkileri konusunda oldukça başarılıydım..ama şimdi iyice pısırıklaştık..gene de az çok kavrayabiliyorum hiç değilse..

    YanıtlaSil
  15. Aslında ben ailemde; babam ve Edebiyat Fakültesine giden ablamın aralarında dolaşıp, ayrıca babamın odasında yerleştirilmiş masada ders çalışmak mecburiyeti ve kâh babamın nutuklarını dinlerken öğrendim şu an bildiğim şeyleri. Şiir yazmak, gözü kapalı dans etmek gibi. Kimi düşüyor, kimi uçuyormuş gibi duygular. Dikkatinizi çekmek ve yorumlarınız beni gerçekten sevindiriyor. Tekrar teşekkürler :)

    YanıtlaSil
  16. Kaleminize saglik. Dünya çok karmakarisik oldu. Issiz bir yerine kaçasim geliyor bazen.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet Derya, ben de buna benzer şeyler düşünmüyor değilim :(

      Sil
    2. Çok teşekkür ederim canım :)

      Sil

Whatsapp Button works on Mobile Device only

Aramak için kelimeni yaz ve ENTER'la