 |
| Çakıl Taşları |
Bir Tufanın Ardından
Doğaya Sitem
Öyle bir tufandı ki...
Alt üst etti doğayı
Günlerce sürmüştü, dinmek bilmemişti tufan
Her şey bitip, yittiğinde çok şey
Martılar
Çakıl taşlarının arasındaki
Cansız balıkları aradılar...
Balıklar, kaderlerinin eşliğinde
Ya diplere kaçmayı başarıp
Ya da dışarı savruldular...
Her canlı korumak için kendisini
Ve yok olmamak için bu afatta
En kuytulara kaçtılar
Her canlı nasibini almalıydı
Yeni bir afata kadar...
Yaşanmamış gibi yapıp
Her şeye sabretmeyi hayvanlardan öğrenmeliydi insan
Şimdilik devam ediyordu hayat
Güneş yeniden doğarken talan olan yerlerin üstüne
Hala umut vardı nefes alabilmekten yana
Ardından hala sağ kalanlara
Tıpkı acılarla kavrulurken
Hayata katılmak zorundalığımız gibi...
yapay bir gülüş belki
hayat başka hali kabul etmezdi
Belki zorla söylenen bir kaç kelime
Tufan vurmuştu bir kere!
Martılar...
Hala balık arıyorlardı çakıl taşlarının arasında
Yaşamın devamı adına...
26.Ağustos.2015 Ece Evren
Ablam müthiş ya :) bir de ablam eğer musait isen Seni mimledim :) saygılarımla ablam :)
YanıtlaSilCanım, günaydın oğlum. Hep ve her zaman gönlümün kapısı ardına kadar açık sana ve seni sevdiği için benim de onu çok sevdiğim yürekli kızıma. Bakacağım yavrum. Bir yayın yapıyorum şimdi. Ayrıntıları gün içinde konuşuruz oğlum. Sevgimle, günün güzel geçsin Emre'ciğim :)
YanıtlaSil