 |
| Çocuk Toprak |
İnsan Madeni
İşlenmemiş bir 'doğal maden' iken insanoğlu...
İşlenirken kaybeder tüm arılığını
Belli bir şekle sokulur
Sorulmadan işleyenin ya elit zevki ve tecrübesi…
Ya da bir çırak acemiliğinde
Saf bir maden iken olan ışıltılı parlaklığını teslim etmiştir artık işleyene
Bir etiket yapıştırıldığında ise üstüne…
Bir görüntü ve zevk aracı olur, gözlerde ve nefiste.
Sadece!
Şekillenmenin mecburiyetinde, yitip gider tüm doğallığı
Taşıdığı madenin, değerini tahlil yetisiyle…
Yazıp yerleştirseydi gözlere ve kabul görseydi hafızalarda
Düşünülüp değişik potalarda eriyip, şekillenmek de vardı
Yepyeni fikirler ürerdi oysa
Bir maden onlarca maden keşfederdi
Vücudumuz topraktandı zira
Toprak bizim anamızdı...
Üretkendi
Ece Evren / İstanbul 22.10.2015
Selam,
YanıtlaSilEce daha çok şiir yayınlamalısın. Geçen gün blogda bir şiirn vardı tekrar okumak istedim ama bulamadım uzun bir şiirdi, adını da hatırlayamadım? Acaba kaldırdın mı?
Eline kalemine sağlık Ece abla çoook güzel.
YanıtlaSilHarika bir şiir , elimde şekillenen saf madenleri düşündüm ve yeniden vicdan muhasebesi yaptım .
YanıtlaSilŞu anda taslak halinde olabilir.Sitem düzenleniyor Mustafa.İlgine teşekkürler.
YanıtlaSilGönlünüze sağlık, çok güzel bir şiir :)
YanıtlaSil