Al Şu Bulmacayı!


Adam, Bulmaca
Bulmaca

Al Şu Bulmacayı !

Bir bilmece önümde
Kareleri yarım asır evvel çizilmiş
Çözülenler, sanki yarı yarıya silinmiş
Oturmayan birçok şey var, hatırlayamıyorum
Kahretsin, çözülmüşü vardı bulamıyorum
Yeniden çözmem lazım, nefes alamam yoksa...
Sözlüklerim nerede, göremiyorum!
Bütünü biziz bulmacanın ama çözemiyorum

Kara kutucuklar senindi hatırlasana...
Sessizliğinle karartmıştın onları sen aslında
Kelimeleri tek tek özenle oturtmuştum
Kahretsin, hatırlayamıyorum...
Karanlık yerlerdesin, onlara sığınmışsın
Kelimeler ipucuydu, onları da dağıtmışsın
Onlarca yıl kiminle ve nasıl yaşamışsın?

Ezberinde beni sevdiğin ve bu gizemli bulmaca elinde
Nasıl şaşırdın ki yolunu, birden çıktın önüme?
Şimdi ne tam burada, belki tam da ordasın...
Ayrılırken ferini almak istedim bakışlarının
Ve diğer yarısını canının...
Nasıl da mahzun bakmıştın
Bu kağıdı bıraktın ya da unuttun mu?
Yoksa sırlar bilmecede mi?

Şuralarda görünür görünmez bir şeyler var...
Üstünden geçeyim mi? Karalayıp kaçmışsın...
Boşluklar  bendim, karanlıklar sen
Nasıl da karartmışsın!
Çözecek tek yol bile bırakmamışsın
Kahretsin, anlamıştım!
Çözemiyeceğimin farkındaymışsın...          


 Ece Evren     Zamanın birinde...



4 yorum:

  1. Yanıtlar
    1. Teşekkürler Dileğim.Beni mutlu ediyorsun.Sağol canım.Sevgiler sana:)

      Sil
  2. Selam Ece,
    Mükemmeldi. Fevkalâde bir şiirdi. Kullandığın semboller o kadar iyi ki hem şiiri çok akıcı ve anlaşılır kılıyor bir o kadar da gizemli... Şiirde kendimi buldum. Ayrıca kendi oluşturduğum sevdiğim şiirler antolojim var oraya da ekledim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Mustafa nasıl da gözümden kaçmış,görseydim cevapsız bırakmazdım asla.Geç kalmış bir teşekkür sana.Sağlıcakla kal:))

      Sil

Whatsapp Button works on Mobile Device only

Aramak için kelimeni yaz ve ENTER'la