Ruh Kanseri 4. ve Son Bl.

Depresyon

Hala söyleniyordu depresyonum. Meğer nasıl da alışmış bana...

"Senelerdir, daha on yedisinde aşık olduğu kızı arayan kişi  koca adam olmuş ve en sonunda onu bulmuştu. Hani arayan mevlasını da, belasını da bulur misali... Ben çağın duygu vebasıyım. Güzel sözler, iyi niyet, ar haya beklemeyin benden. Aslında şeytanın hırslanıp parçalandığındaki kollarından biriyim. Sadece kulak verin bana. Sizi hangi hallerinizden sonra  teslim  alabilirim ve gücüm ne kadardır? Yeter bu kadarı! Ancak bu kadar verebilirim size ip uçlarını! O kadar yerlere düşmüş yaşıyorsunuz ki, bu gariban kadın sizin kadar hak etmiyor beni. Ben bile size  eziyet konusunda az gelirim. Sizin için hazırlanan cezalardan da haberim var benim..."

"Aradı ve buldu diyordum. Gerçekten de seviyor adam, her halinden belli...Ama bizimki öyle normal sevgiyle yetinecek biri değil. Daha birinci konuşmalarından sonra düştüğü durum içler acısı. Nasıl baş edeceğini sanıyor ki? Üstüne bir de evli adam...Bizimkine ancak üzüntü verebilir. Onun ah!lamalarından, offf! lamalarından, ağlarken birdenbire deli gibi  gülmelerinden... Bütün bunlardan sonra yine de mutluysa anlarım ancak aşkı gerçekten yaşayıp yaşamadığını ve ona iyi gelip gelmediğini.Tam iyileşmeden terk etmem onu. Ondan gittiğimi de fark etmemeli. Hiç yaşamamış kadar unutmalı beni. O zaman inanırım iyileştiğine ve hayatı başaracağına. Az uyumadı  içimin yangın gibi sıcaklarında, kendi  acılarından daha  yakıcı ve yıkıcı değildim çünkü. Benim ona yaşattıklarıma benzer şeyler olsa da, onda olmamın güvencesiyle onu, ne bileyim belki de bu densiz adamın üstüne salarım.Ben nice krizlerini zevkle seyrettim. Belki  kendimi o adama da bulaştırabilirim bu garibanın sayesinde. Ruhtan ruha uçmak ne kadar da zevkli olur kim bilir..." 

"Bak geçenlerde sevdiği adamın torunu oldu. Adam sanki dünyaya yeniden geldi. Onu ihmal etmeye  başladı bile. Bu garibim hala umutlu. Sakallarını kesme, sana çok yakışıyor demesine rağmen, sırf torununu şapır şupur öpme zevkini tatmak için seni iplemeden soyulmuş soğana döndüğünü müjde gibi söyledi.Telefonda ona olmadık laflar söyledin.Sana tüm anlayışıyla katlandı. Ne yardan, ne serden diyordu besbelli. Doktorunun sana sadece zor durumlarında iç dediği ilaç bitti bile...Yanlız hissediyorsun. O hep zevkli bir şekilde yaşıyor. Hırsın kalbinin altını ve üstünü tuttu. Olmadık beddualar ediyorsun, yatsana, yat da ben ağız tadıyla şu partiye gideyim...Hadi sana tüm zorluklar! Yeter ki yine bana dön...ben hep arkandayım, bana güven!"

                                          

 İMZA -EN SADIK DOSTUN=DEPRESYONUN...

 Ece Evren      29.06.2015