Yazma Tutkusu

Yazmak Yazmayı Sevmek
Yazmak  

Yazma Tutkusu

...Doğrusu sevgiyle bir el uzatıldığında, severseniz bu elin sahibini; gönülden iç içe geçmektir aşk. Hakkını vermektir sevginin... Aşk elini verirken, kolunu kaptıracak kadar kendinden vazgeçmek değildir. Bir yere kadar yıkar sizi sevdiğiniz. Eğer izin verirseniz, ardından size kalanlar; hayata kaldığınız yerden devam edebilmek için yetmeyebilir... Ruhunuzdaki yara ise, asla onaramayacağınız yerini alır hemen...

Her yazarın kendine has bir dünyası vardır. Evin içinde ya da her neredeyseniz acilen yazmak istediklerinizi aklınızdan uçmadan kaydetmek için uygun, sessiz bir ortam ararsınız. En yakınınız bile bu halinize şaşırabilir. Esinleriniz yağmaya başlayınca onlar derhal  sözcüklerle buluşmak isterler. Ve dizeler öyle hızlı koşarlar ki, kağıt kalem aramak; uygun ortam bulmak eğer acilen gerçekleştirseniz bile hepsini hızla yazmak zorundalığınıza kaleminiz yetişmez bazen. Bir fısıltı bile sizi etkiler. Ben kızımı bu hallerimle bayağı tedirgin ederim. Şimdilerde bir şey yazmaya koştuğumu hemen anlıyor. Sessizce yanımdan uzaklaşıyor. Benim tatlı, düşünceli ve onca çilelere rağmen belki de Polyanna’yı oynamak zorunda kalan kızım...

Düşündükleriniz kelimelerle şekillenip, dışarı çıkmak; sizin de onları en doğru ve düzgün ifadelerle aktarmak zorundalığınız vardır. Tek bir sese bile tahammülünüz olmaz bazen. Çaresizce kızarsınız hayatın mecburi seslerine. Ama siz vakit geçirmeden doğum yapmak zorundasınızdır. İçinizde kalırlarsa yorarlar ve yerlerinin orası olmadığını hissettirirler. Orayı boşaltmalısınız. Belli bir süre sonra yine en ufak bir olayla da olsa tetiklenip, mutlaka yazmak istersiniz. Yazmak bir tutkudur. En güzel tutkulardan biridir... 

Yazdıklarınız bazen sizin düşlediğiniz ama yaşama imkânınız ya da cesaretiniz olmayan ve yapmak istediklerinizi; adlarını kendiniz belirlediğiniz kahramanlara rolleri dağıtarak; istediğiniz gibi yönettiklerinizdir. Sonu iyi ya  da kötü biten, kahramanları bol olan romanlar silsilesini oluştururlar. Bazen ise iki karakter yeter bir romana... Genellikle bu türde yazılanlarda bir etken, bir edilgen baş rolde olmak üzere  ve mutlaka onların sosyal çevrelerinin destek veya baskılarıyla şekillenir. Bir savaş kadar hareketlidir yaşananlar. Ama tek galibi olur. O da sevgidir. Sevgi, eğer lâyıkıyla sevmiyorlarsa birbirlerini içinden atar sevgiyle tutkuyu karıştıranları. Ya da sevmeyi bilen diğerinde canlandırır sevgiyi...

Yapamadıklarınız, başaramadıklarınız, bazen de kimseye anlatamayacağınız şeylerdir yazdıklarınız. Okuyanların sizleri  görme şansları olmamasının rahatlığıyla içinizden attığınız toksinlerdir bazen. Günlerce içinizi kemiren bir terslik,  sevdiğinizin yüzünüze hoyrat bir bakışı bile sayfalarca yazdırır. Ne yazık ki bendeki hâli ise, 
hayatla başa çıkamamanın ve sosyal olamamanın kalemle sayfalara aktarılmış halleridir.

Etrafınızdakiler sizi zamanla anlayacaklardır. Siz artık özgür düşüncelerinizle buluşup bunu yazıya dökmeye başladıktan sonra aptallarla olamazsınız. Bir kere yazmaya başlayınca bambaşka bir dünyada bulursunuz kendinizi. İçinizde bir yolculuğa çıkmışsınızdır. Zaman zaman boş bakarsınız ama işte o anlar en dolusunuzdur. Düşüncelerinizi yakınınızdakilerle paylaşmaya başladığınızda onlar da bir norma girerler. Zira sizi seviyorlardır. Anlayamasalar da hoşgörülerini esirgemezler çoğu.

Bir dakika sonra yarın olacak. Daha yarın olmadan bitirmeye çalıştığım bu yazı, kahvaltı ederken düşündüklerim. Mutfaktan etrafı camlarla kaplı seraya benzer bahçeme gözlerim yarı kapalı geldim. Aklımdakiler güneşin ışınlarına, ya da bir engele takılmasın diye. Önce el yazımla yazdım ve ancak bu saatte kaydedebildim. Hepiniz dilerim iyi bir gecenin içindesinizdir, bu bazen ne kadar imkânsız olsa da...

Sağlıcakla kalın.   

ECE EVREN/27.06.15 Saat 00:11


32 yorum:

  1. Harika bir yazı... İyi düşünen ve yaşama anlam katan yazarlar var. Yazmanın ve yazarlığın amatörü, profesyoneli olmaz. Ben de neden yazdığımı "Anlat Hadi" başlığı altında yazmıştım: http://www.mustafasonmez.com/2013/05/anlat-hadi-mustafa-sonmez-yazilari.html

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler Mustafa :) Şimdi linkten yazına geliyorum. Sevgiler kardeşim :)

      Sil
  2. Yazarken çok sinirli bir yapıda oluyorum. Yazdıktan sonra sanki üzerimden ağır bir yük kalkmış gibi rahatlıyorum. Kalemine sağlık çok güzel yazmışsın her yazarı. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet Uğur, işte telaşla onları aktarmak istediğin için gergin oluyorsun belki. Sonunda güzel şeyler yazıyorsun. Yazmadan önceki sancılar bunlar. Teşekkürler yorum için. Sevgiler Uğur oğlum :)

      Sil
  3. Yazı yazmak ancak böyle güzel anlatılabılırdı....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoşgeldin yavrum, çok teşekkür ederim. Sevgilerimle :)

      Sil
  4. Ne kadar iyi anlatmışsın Ece'ciğim yazma tutkusunu. Acılar, hayal kırıklıkları, umutlar, hayaller, gerçekleşmemiş hayaller, anılar, çocukluğumuz her şey yazma sebebi sanki....kalemine sağlık. Sen yaz biz de hep okuruz. :)
    Sevgiler...:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol Müjde'ciğim. Daha önce kaleme almıştım bu yazıyı, hafif bir düzenleme yaptım. Yazıyorum canım işte :) Sağ ol düşüncen için. Çarşamba İstanbul'a dönüyorum. Burada internet kısıtlı. Bu yüzden geç oldu cevaplarım. Sevgilerimle kardeşim :)

      Sil
  5. Ablacım ne güzel anlatmışsın yazmayı ve yazmanın hallerini. Bırak cümleler, kelimeler, öfkeler, sevinçler, umutlar ve umutsuzluklar böyle dökülsün kaleminden, yüreğinden, beyninden.
    Biz burada olacağız her zaman.
    Sevgiyle :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağ ol kızım benim. Sizlerle beraber olmak çok güzel :) Sevgilerimle Elif'ciğim :)

      Sil
  6. Yazmak! Ancak bu kadar güzel anlatılırdı ablacığım. Yazmak özgürlük. Gerçekte ne kadar tutsak olsan da, yazabildiğin kadar özgür hissedersin. Ne şanslısın ki kızından yana yüzün hep gülmüş :) Kalemine, yüreğine sağlık ❤️ Sevgilerimle,

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoşgeldin canımm :) Akşama hikayeni (yayınlamışındır mutlaka, dönüş hazırlığı yaptım, o yüzden yeni girdim internete) okuyacağım dinlenirken :) Beğenmen çok mutlu etti beni İlknur'um. Sevgiler canım benim :)

      Sil
  7. Beni anlatan bir yazı diyebilirim. Etrafımdaki insanlar benim deneme yazıları yazdığımı görünce şaşırıyorlar ve neden böyle birşey yaptığımı soruyorlar. Ne yapsaydım? Üzgünüm ama ben kağıt kadar güzel bir ayna görmedim. Bana ne görmek istiyorsam onu gösteriyor. Bana beni gösteriyor ve kendimi düzeltmem için yardımcı oluyor. Sevgiler annem :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Samet oğlum :) Senin yaşındayken bunu yapmayı ne kadar isterdim. Bu yüzden kutluyorum seni.
      Aslında eğitim yıllarım süresince kompozisyon yazmayı çok severdim. Ufak ufak şiirler yazardım. Teşekkürler Samet, sevgilerimle oğlum :)

      Sil
  8. Yazmak gerçekten terapi gibi Ece Ablacığım, ne konuda yazarsa yazsın insa rahatlıyor. Ne kadar güzel anlatmışsın sen de yine, yazmak bir yolculuk... Ellerinden öpüyorum ablacığım <3

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tabii Blana kızım. Yazdıkça ve okumayı da rutine döndürdükten sonra hafızamın kuvvetlendiğini fark ettim.
      Sağ ol canım. Teşekkürler yorumun için. İyi yayınlar dileklerim ve sevgilerimle :)

      Sil
  9. Yazmak gerçekten mükemmel bir şey Ece ablacım katılıyorum sana, bir de yazılarım okunup beğenildiğindeki mutluluk tarif edilemez ☺️

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yeliz canım, yazmak çok rahatlatıyor aynı zamanda. Seni ihmal ettim sanırım, mazur gör yavrum. Ama söz kızımın yayınlarına hep bakacağım . Çok mutlu oldum yorumundan, sevgiyle kucaklıyorum Yeliz'ciğim :)

      Sil
  10. Yazmak insanın kendi özüyle buluşması gibidir. Özüyle buluşan insan gerçekten adam oluyor.

    YanıtlaSil
  11. Profesör kardeşim, hoşgeldiniz. Sevindim yorumunuza. İade-i ziyaret yapamadığım için hayıflandım inanın. Çok teşekkürler :) Hayırlı akşamlar dileklerimle :)

    YanıtlaSil
  12. . merhaba ablam. Üzüldüm yazını yeni gördüğüm için. Açıkçası merak içerisindeydim. Umarım iyisindir. Yazan kişi neden yazar ? Meslek icabı, beğeni toplamak için, yazdıkları içine sığmadığı için. Çok güzel bir yazı ablam tebrik ederim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Emre oğlum. Meraklandırdım evet :) Özür :) Eski bir yazım bu, havalandırmak lazım bloğu bazen :) Yorum için teşekkürler. Kendine iyi bak oğlum. Selam ve sevgimle :)

      Sil
  13. Ece teyzem yüreğine sağlık yazma konusunda eksiklerim olduğunu düşünüyorum. Lakin bu yazıda bana güzel bir örnek oldu. Gerçekten sakin ortam bulmak kelimeleri gelişine bırakmak yazıya dökmek benim için biraz zor oluyordu. Yazmak özgürlüktür. Benim içinde biraz yorucu bir özgürlük oluyor. Her şeye rağmen yazmaya devam edeceğim inşallah.
    Saygılarımla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Abdullah, eksik olmadan olmaz. Ben her gün inan, biraz daha geliştirmem gereken şeyler olduğunu fark ediyorum. Sen yaz oğlum. Birbirimize yardımcı oluruz. Bak çok iyi gelecek. Yazılarını daha tam okuyamadım. Bir gözden geçirmem lazım. Allah yazmaktan ayırmasın. Dilerim uzuun süreler yazarsın. Çok teşekkürler, moralin yüksek olsun inşallah hep. Gözlerinden sevgiyle öperim. İyi geceler oğlum :)

      Sil
  14. Yazmak ve tutku ancak böyle güzel kalpli biri tarafından, bu kadar güzel anlatılabilirdi. Kalemine sağlık mükemmel insan♥♥♥ Ben yazarken en çok sustuklarımı dile getiriyorum, yazın bana ilham oldu ablacım♥♥

    YanıtlaSil
  15. Semanur, o kadar içtensin ki, en güzel yerindesin kalbimin. Şu an bana şifa olan bu yorumundan dolayı sana minnettarım. Canım sana yarından tezi yok hep misafir olacağım. Sevgiyle kucaklıyorum seni kızım :)

    YanıtlaSil
  16. Ne güzel anlatmissiniz. Vazgecemiyor insan bir kez alisti mi. Ben de ayni durumdayim. Artik telefonuma kisa kisa notlar aliyorum unutmayayim diye evde de her yerde kagit kalem var.

    YanıtlaSil
  17. Sağ ol Derya. Bende de blog blog duruyorlar düzen olamıyor. Bir günüm düzeltmekle geçiyor. Sağdan, soldan eski notlarım da çıkyor. Güzel bir uğraş yazmak Derya :)

    YanıtlaSil
  18. Çok güzel bir yazı olmuş Ece Abla. Duygularımıza, düşüncelerimize tercüman olmuşsun. Aklımıza bir şeyler gelmeye başlamışken, kalabalıktan sıyrılıp sakin bir yer telaşını gerçekten sevdiğimi farkettim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler Arif, beğenmene sevindim 😊

      Sil
  19. Çok güzel anlatmışsın Ece Abla. Daha yeni gördüm okuyabildim yazını ama çok ilginç ki ben okurken de gece... Gece yazmakta çok farklı değil mi? Ben de gürültü olmadığı için sanırım gece yazmayı bu kadar seviyorum, teşekkürler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kusuruma bakma Ebrar, geçen gün içeri aldığım hâlde, uykudan kafam bilgisayar klavyesinin üstünde, kızım uyurken yakaladı, sonra da yazamadım o an hâliyle cevabını. Şimdi aklıma geldi ve yayınlanan yorumlarda buldum.
      Geceyi çok seviyorum. Çıt sesi yok bu sitede, bilhassa kışın.
      Çok teşekkür ederim, beğenmişsin, sağ ol. Sevgilerimle yavrum 😊

      Sil

Whatsapp Button works on Mobile Device only

Aramak için kelimeni yaz ve ENTER'la