Acım Dinmiyor...

Güvercin Mezarlık
Güvercin       
Acım Dinmiyor...

Uykularıma gömüyorum hafızamı
Unutmayı diliyorum seni
Hatta bir iki sevdiğimden başka
Tanıdık hiç kimse kalmasın
Olayları ve bağlantılarını 
Sakın ola kimse hatırlatmasın
Ne ben görmedim hiç seni
Ne de sen tanıyıp öldürmedin beni

Acıtmayın…
Elden gelen öğün olmaz demeyin
Her zehir acısındaki öğünlerde sancılara kardım ben
Demeseniz de anlıyorum sizi
Ben ağlarken kaçırın gözlerinizi
İşliyor hızla hafızam hâlâ
Zihnim de bulanmıyor ki bir türlü
Yaptıklarını bir bir
Yapmadıklarını tek tek hatırlıyorum

Sen, ölü bir kasabadasın şimdi
Tek başına ve çaresiz
Dağlar boy boy, sıra sıra 
Hava aldırmıyor süründüğün o kasabaya
Her çıkışa yeltendiğinde
Kaya gibi bir taş takılıyor ayaklarına
Bensiz yaşarsın ve
Bu yükten kurtulurum da sanma
Ya da vebalinden bu günahının
Bir dul kadının ahlarıyla yıka ruhunu
Belki sonra…
Nice sonra, isimsiz bir mezardayken sen, ruhum gelir de sana
Bende kalan sevgi kırıntılarını da bırakır başucuna
Sen aynı sensindir belki hâlâ
Yani, yine aldırma…


Ece Evren  06.08.2017

45 yorum:

  1. "Ne ben görmedim hiç seni
    Ne de sen tanıyıp öldürmedin beni"

    Söylenecek başka şey olmasın, kaleminize sağlık ne güzeldi öyle..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler yavrum. Yazdırıyor bazen, bazen de sessizce ağlamak tek çare.

      Sil
  2. Acılar dinecek elbet bir gün. Şu dünya da sonsuz olan ne var ki acılar da sonsuz olsun.
    Dünya var olduğu sürece acıtanlar da olacak, acıyanlar da olacak, acıyormuş gibi yapanlarda olacak. Ölümün gerçekliği yanında diğer her şey yalan, diğer her şey değersiz.
    Yüreğine sağlık ece ablam.
    Saygı ve sevgilerimle.
    Vesselam...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Seni burada bulunca sevindim oğlum. Beni anlıyorsun. Elbet dinecek bir gün. Sevgilerimle yavrum.

      Sil
    2. Elbet bir gün...
      Sevgilerle...

      Sil
  3. Merhabalar Ece Evren Kardeşim.
    Blog sayfanızı ziyaret etmeyeli uzun zaman oldu. Aynı vefasızlığı sizinle birlikte diğer blog sayfalarına da yapıyorum. Bu aralar, hiç kimsenin acılarının dindiğini sanmıyorum. Sizin de acınızın dinmediğini, yürekten kaleme dökülen dizelerinizde görmemek mümkün değil. Her birimizin dinmeyen ama farklı acıları yaşadığımız bir gerçek.

    Unutmak mümkün değil. Öyle acılar vardır ki, zaman bile ilaç olamamıştır. Unutmak mümkün olsaydı, kaleminizden acıları tasvir eden böyle anlamlı dizeler dökülmezdi. Yapılanları bir bir, yapılamayanları tek tek hatırlamaktan kurtulamayan zihnimizin bedenimize salgıladığı zehrin ne kadar canımızı yaktığını anlatan bu dizeleri kaç defa okuduğumu hatırlayamıyorum. Kaleminize ve yüreğinize sağlık ve mutluluklar dilerken, acılarımızın mutlaka dineceği o güzel günleri sabırsızlıkla beklediğimi de itiraf etmek istiyorum. Hiç kimde vebalden ve yaptıklarının yükünden kurtulamayacak, bunun teminatı vekilimiz ve yardımcımız olan Yüce Allah'tır.
    Selam ve dualarımla birlikte Allah'a emanet olun.

    YanıtlaSil
  4. Bu muhteşem yorumunuz beni o kadar teselli etti ki anlatamam Recep bey. Aslında duygularımı hiç saklayamıyor ve herkesi kardeşlerim, yakınlarım görüyorum. Zaten vatanımız için bir yanım acılar içindeyken, dünyevi bir şey için üzüldüğümden utanmıyor da değilim. Ama gerçekten çok kırgın yüreğim. Beni affedin.
    Dilekleriniz için Allah razı olsun. Son yaşımda nasıl bir hatanın içindeydim, kendimi de affedemiyorum. Onurum çok kırgın ve yorgun. Ben tertemiz bir evliliği en zor günlerinde bile 'of'demeden tamamlamış ve eşime görevlerimi yapmış biri olarak hayatımda böyle bir şey olmasın dilerdim. İnsanız işte... Dilerim Allah affeder.
    Değerli yorumunuz için çok teşekkür ederim. Allah'a emanet olun. Selam ve saygılarımla.

    YanıtlaSil
  5. Acı çekmeyen mi kaldı şu felek dünyada!
    Kim bilir kimler ne acılar çekiyordur.
    Ölüm son çare değil ki öteki dünya var, hesap soracak..
    Acılara son vermenin çaresi sükuneti ve soğukkanlılığı korumak..
    İyilikler yapmak,güzellikleri düşünmek,sosyal yaşama adapte olmak..

    Ben şiir yapmayı pek beceremem ama sizin bu tür acıklı şiirlerinizden sonra aklıma böle bir şey geldi.. :)) Umarım yanlış anlamamışsınızdır.. Blog yazarı arkadaşımız Recep Altun'un ifadeleri çok yerinde olmuş..Acılarımız bir gün mutlaka dinecektir.. Ama bunun çaresi ölüm olmamalı,acıların dinmesinin pek çok yolu yöntemi var..İyilikler yapmak,güzellikleri düşünmek,sorunlarla sakin ve sabırlı bir şekilde başa çıkmak,sosyal yaşama adapte olmak,iyi arkadaşlıklar kurmak,elden geldiğince,imkan olanaklarınca toplumsal sorunlarla ilgilenmek vs vs..

    Tüm bunlar insanın acılarını bir nevzi olsun dindirir,yaşama azmini artırır..Bizden başka yardıma muhtaç olan insanların olduğunu anlarız,onlara karşı sorumluluğumuzu yerine getirmeye çalışırız,sorunlarına çare bulmaya çalışırız..Bulunca da bir kuş gibi sevinir,mutlu oluruz.. :)) İşte acıların dinmesinin ve mutluluğun kaynaklarından birisi de bu gibi şeyler..

    Demek istediğim şey yaşlılık ve hastalıklar bir son değil,başlangıç olmalı..Ölüm gelmeden dünyada yapabileceğimiz çoook iyi şeylerin olduğunu ve bunun bizlere verilmiş çok değerli fırsatlar olduğunu bilmeliyiz..Tabii tüm bunlar benim düşüncem..Farklı düşünenler olabilir..Buna da saygı duyarım..Ben sadece sıkıntıların bir nevzi olsun giderilebilmesi için katkıda bulunmak istemiştim..Umarım iyi bir şey yapmışımdır.. :) Sağlıcakla kalın..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tabii ki iyi bir şey yaptın Yıldırım. Ben asla böyle bir şeye yeltenmesem de, bazen bu gibi durumlarda insanın kontrolünü kaybedebileceğinin bir örneğini vermişim gibi oldu. Sızlanıp durduğuma bakmayın siz. Bunun hayatımı aksatmasına izin vermeden, yanımda yöremde kim varsa kendimden çok onları düşünür, yardımcı olurum ve hiç boş durmam.
      Ama bu dört senemi ki yalanlarla dolu olduğunu yeni öğrendim, kayıp yıllarım olarak kazıdım tarihime. Asla unutmayacağım ve affetmeyeceğim. Teşekkürler.

      Sil
  6. Şiir okuyan biri değilim hatta şiir görünce kaçanlardanim diyebilirim. Bilmiyorum ama sanırım odunlugumdandir. .S

    Siirinizi bi goz atip cikmayi dusunurken baktim cok icten geliyor devam ettim.

    Bilmiyorum sirf laf olsun diye de konusmuyorum ama sanko ruhuma dokundu.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba Cenk oğlum. Öncelikle odun olsan bu durakta olmazdın diyorum. Bu sabah şiirlerimi yeni yeni okumaya başlayan kızımdan aynına benzer ifadeler duydum. Yazıdan çok tarz olarak (duygulandığımda ki bu süreklilik kazanmaya başladı), şiir yazmayı daha bir seviyorum. İçten yazdığın yorum için teşekkürler Cenk.

      Sil
  7. Acılar da diner bir gün. Kolay olmaz elbet. Ama diner.Hangi gözyaşı ebediyete kadar uzamış ki? Her acının içinde tesellisi de saklıdır.Vakti geldiğinde gün yüzüne çıkar.Unutmak kolay olmuyor elbet yaşananları.Ama yine de güzel şeyleri hatırlamalı ki acılar bu kadar acıtmasın yüreğimizi.Acı veren izlerden güzellik yaratmaktadır önemli olan diyordu bir yerde. Sizin de güzelliğiniz kaleminiz belkide. Kaleminize, yüreğinize sağlık:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım, hoş geldiniz. Ben oğlum öldüğünden bugüne kadar ki, yirmi altı sene oluyor, ne resmine bakabildim ve ne de öldükten sonra ona ait, beni müthiş acıtacağı için hiçbir şey bırakmadım etrafımda. Anılar bile acı veriyor hâlâ. Bu süreçleri çok sert ve yerle bir olarak yaşıyorum ama sonra birden kuvvetleniyorum. Bu da öyle olacak biliyorum. Fakat bu acılardan kaçamam, en derininden hissedersem yavaşlıyor ancak.
      Evet, bu olay yazmama vesile oldu. Ondan beri yazıyorum, sanırım ondan sonra da yazacağım. Çok teşekkür ederim. Sevgilerimle.

      Sil
  8. Hatalar biz insanlar için. Bunu aklından çıkarma. Zaman her şeyin ilacı.

    YanıtlaSil
  9. Bazı acılar özellikle sevdiklerimizin ihaneti ölene dek unutulmuyor:( tamam unutulmuyor ama en azından o acıların bizi hala acıtmasına engel olmalıyız, biz de mutlu olmayı hak ediyoruz be ablacım, başkaları yüzünden acı çekmekten usandık, çekmeyelim, mutlu olalım, yüzümüz gülsün azıcık, sen bunu hak ediyorsun, bir de şunu hiç unutma sen mutlu oldukça, seni üzene en iyi intikamdır. Artık yüzün gülsün inşallah ablacım. Yüreğine sağlık, sevgilerimle. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım Müjde kardeşim. Sağ ol bu onarıcı ve düşünceli yorumun için.
      İvmesi gittikçe düşüyor. Sanırım orta halli bir mutluluk hâli kalsa o da yeter bana. Sevgilerimle canım.

      Sil
  10. Bazı acıları dindirebilmek gerçekten zor oluyor. Yapılacak tek şey o acı ile beraber yaşayabilmeyi, durumu kabullenebilmeyi başarmak bence. Ve sabır gücünü artırabilmek...
    Acılarınızın acılarımızın en yakın zamanda dinmesi dileklerimle...
    Saygılar ve sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağ olun Arif kardeşim. İnşallah acılar yaşayanların hepsi huzura kavuşur. Saygı ve sevgiler size de.

      Sil
  11. Ah be Ece Ablam! Ne güzel yazıyorsun. Bu kadar içten bu kadar hisli yazmak için yaşanmışlıklar gerekiyor değil mi? Burada yazdıklarına benzer şeyler hissediyorum inan. Yaşamadan dile dökülemezmiş gibi geliyor... Hep gülümsemen dileğiyle. Sevgi ve saygılarımla...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım, beni anladığın için çok mutlu oluyorum. Evet, yaşanırsa yazılıyor. Daha bir yığın var ama kimseyi bıktırmak istemiyorum inan.
      Çok teşekkür ederim yavrum. Sevgilerimle.

      Sil
  12. Şiirinizle birlikte yorumları da okudum da satırlarınızın herkesi etkilediği anlaşılıyor. Üzülmüş ve halini arzeden insana kayıtsız kalmak bize yakışmaz zaten. Ancak, üzülme demek ne kadar doğru. Ben de sizin gibi yasımı da üzüntümü de yaşamak isterim. Çünkü, başka türlüsünü yapamam. Belki biliyorsunuzdur, geçen yaz vefat eden annemin ardından uzun bir süre üzüldüm, ağladım gözlerim hep onu aradı, yaptıklarını dediklerini hep andım. Anlayış gösterenler olduğu gibi daha çok karşı çıktılar. Halbuki şimdi daha iyiyim. Yine annemi anıyorum ama ağlamalarım azaldı. Demek istediğim yas tutulmalı, bir derdimiz varsa üzülebiliriz ve ağlarız da. İyileşmek için bunları yapmak zorundayız. Siz de bunu dizelere döküyorsunuz, ne güzel. Yüreğinize sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Rabia kardeşim. Bilmiyordum annenizin vefatını, başınız sağ olsun. Allah rahmet eylesin. Ben de, annem öldüğünde tam otuz üç yaşındaydım. On beş gün hilafsız, sürekli ağladım. Durup durup vurdu acısı. Ben de yasın yaşanması taraftarıyım, yaşanmalı ki azalsın acısı.
      İlginize sonsuz teşekkürler, beğendiyseniz ne mutlu bana. Sevgilerimle canım.

      Sil
  13. Şiirler duyguların damıtılmasıdır diye boşa söylenmemiş elbette. Tıpkı sizin şiirlerinizi tarif ediyor. Keyifle okuyorum. Farklı duygular hissettiriyorlar her seferinde de. Kaleminize ve yüreğinize sağlık Ece Evren Hanım. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Halil bey, mutlu oldum böyle hissetmenize. Çok teşekkür ederim. Sağlıcakla kalın.

      Sil
  14. Ne yazık ki zaman her şeyin ilacı olmuyor. Acılar dinmese de hafifliyor. Belki de acılarımızla yaşamaya alışıyoruz... Kaleminize sağlık.... Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bazen evet persephone, zamanı sollayıp devam ediyor bazı acılar. Ben biraz da kendime fatura çıkaran biriyim. Bu acı da yaşanacak ve ne zamana kadar sürer bilmiyorum. Çok teşekkürler yorumun için. Sevgilerimle canım.

      Sil
  15. Hissettiğin duygular,bize net şekilde geçiyor.Yaşadığın bu deneyimde kendine şunu sorabilir misin?Bu deneyimden neyi öğrendim?Bu çıkarımlar olumsuz çıkarımlar olmamalı.Lütfen bu soruyu sorup sonra uzunca yazar mısın ablacığım?Sonra da bana bir mail at bakalım :) Öpüyorum seni:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sana mail yazdım canım. Çok teşekkürler. Sevgiler sana. Ben de çok öpüyorum.

      Sil
  16. Büyük bir duygu yoğunluğu ile yazılmış bir şiir.Okuyana da bu yoğunluğu hissettiriyor.
    Her şey dilediğince olsun sevgili Ece...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler Makbule kardeşim, hepimizin dilekleri hayırlısı ile olsun inşallah. Selam ve sevgilerimle canım.

      Sil
  17. Ece Ablacığım sen söylenmesi gerekenleri söylemişsin, bize susmak kalmış :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağ ol Emre oğlum. Susmayın, eğer söylemek istediğiniz şeyler varsa yazın. Ben ufacık bir çocuk kadar çaresiz hissediyorum şimdi. Her dediğinize uyarım, zira çıkışı arıyorum. Sevgilerimle oğlum.

      Sil
  18. Niye saklayacaksın ki Ece ablacığım duygularını. Yıllarca gizlediğimiz duygular değil midir bizleri bu denli taş yürekli yapan? Herkesin kendine göre derdi var ama dile getirecek cesareti yok. Duygusal görünmek yerine güçlü görünmeyi istiyorlar çünkü. Sonrasında en küçük bir darbede bile yıkılıp kalkamıyorlar ayaklarının üstüne. Yürekten acı çekenler ise tüm fırtınalara rağmen kolay kolay vazgeçmiyorlar yaşamaktan.

    Ablacığım, senin çektiğin acıların büyüklüğünü hissedebiliyorum ve şunu da iyi biliyorum ki bunlarla yüzleştiğin için bu denli sevgi dolusun. İhaneti gördüğün için sadakati de biliyorsun. Kayıplarının büyüklüğünden dolayı bu denli sabırlısın. Sevgiyi iyi bildiğin için de duygularını paylaşabiliyorsun. Bunlar çok büyük artılar gibi geliyor bana.

    Duygu yüklü şiirinin yansıması buralara kadar geldi. Ne mutlu ki yüreğindekileri içtenlikle paylaşanlara. Sevgilerimle ablacığım, umutların yoldaşın olsun, seninde bizimde...

    YanıtlaSil
  19. Canım, sizler ne kadar değerlisiniz böyle... Kucaklayan sevgi ve anlayışınız, en büyük tesellilerden etkili inan. Acılar o kadar çeşitli ki, diyelim oğlum öldüğündeki baş eğişim, hiçbir tepkinin yararı olmayacağını bilişim ve onun öldüğünü kabul etmekten başka çarem olmadığını bilmemdi.
    Ama bu böyle bir şey değil. Bu birdenbire yok sayma, bu hafife alma ve izahının ise mesnetsiz bahanelerden ibaret oluşu. Ama bu film daha bitmedi...
    Her gün sayfalarca yazıyorum. Demek ki insanın en değerli şeyi onuruymuş. Onunla oynanmasını affedemiyorum.
    Yorumun için binlerce teşekkür ederim. Sevgiyle kucaklıyorum canım seni.

    YanıtlaSil
  20. Ne diyeceğimi bilemedim abla. Hani bazen ne dersen de sadece kalbindekini duyar ve hissedersin ya. En derinden hissediyorum. Olması gerekiyormus ama öldürmesi gerekmiyor bunu bil oldmu. Herkesten ve hersyden sonra bile bir hayat var. O hayatla yola devam edebilmen lazim. Kocaman öpüyorum ellerinden. Cok güzel yazmissin 😘💕

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hayatı başaracağım Özlem. Pes etmek yok. Az bir zamana ihtiyacım var o kadar. Yorumun çok güzeldi canım kızım. Sevgiyle kucaklıyorum seni.

      Sil
  21. Ece ablacımmmm emeğine yüreğine sağlıkkk...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canımmm. Çok teşekkür ederim. Sevgiler sana.

      Sil
  22. Kim üzmüş qəlbi gözəl ablamı?! Şeiriniz içimi acıtdı. Eş də, dost da, hətta övlad da hər kəs fanidir. Yaşa dolduqca bunu öyrənirəm həyatdan.Ona görə də Baki olana yönəltməli əsl sevgini. Bütün vuruculuğu ilə bunu hayqırmırmı son misralar? - "Sen aynı sensindir belki hâlâ
    Yani, yine aldırma…" Aldırmayan, anlamayan, qədir bilməyən, dəyər verməyən biri üçün üzülməyə dəyməz ki! İncitməyən sevgiləriniz bol olsun. Gözəl qəlbiniz sevgilərin ən yaxşısına layiqdir çünki.♡♡♡

    YanıtlaSil
  23. Canım kızım. İnan en yakınlarımdan biri gibi hissettim seni. Yorumun çok iyi geldi. Haklısın, fani olan hiçbir şey için yıpratmamamız lazım kendimizi. Sevgi o kadar değerli ki, ancak baki olana duyulunca hakiki değerini kazanıyor. Teşekkürler Umman, sevgilerimle canım.

    YanıtlaSil
  24. Keske bu aci yasanmasaydi keske neseli anilari kaleme dökebilseydiniz. Hayatta yasadigimiz herseyin bir nedeni olduguna inaniyorum ben. Bu acilar umarim iyi bir seylere vesile olur...sevgiler

    YanıtlaSil
  25. Umarım Derya. Hayatta ilk yenilgim diyebilirim. Sindiremiyorum bir türlü. Ama çıkışı bulacağım elbet. Çok teşekkürler canım.

    YanıtlaSil
  26. "Yaptıklarını bir bir, yapmadıklarını tek tek hatırlıyorum." Ne güzel dizeler! Emeğinize sağlık, severek okudum! ^_^

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler İrem kızım. Benim tek başarım varsa o da yazdıklarımın hayatımda birebir yaşadıklarımdan olmaları. Sevgiler kızıma.

      Sil

Whatsapp Button works on Mobile Device only

Aramak için kelimeni yaz ve ENTER'la