Güneşe Hazır Değilim... 2.Bölüm


Çocuk, Doğum, Melekler
Melekler  


Güneşe Hazır Değilim...

Yağmur Dünya İle Tanışıyor

Bir sürü insan gelip gitti anne, beni alıp onlara gösteriyorlardı, uyumak istiyordum ben. Hepsinden rahatsız olduk seninle, bizi neden baş başa bırakmıyorlardı ki? Babam denen adam beni sarsarak seviyordu, sonraları benim ilk hayal kırıklığımı yaşatacaktı. Ben onu çok sevmiştim. Orada ne kadar kaldık bilmiyorum. Hep senin göğsüne dayıyorlardı beni ama sen hemen sancılanıyordun, ben sıkıca kapıyordum ağzımı. Zaten arada bir yakalayınca azıcık bir şey geliyordu, hastaydın sen daha. 

Bir sabah apar topar bir arabaya bindik, sen uzanmış gibi oturdun, beni babaanne aldı kucağına. Gözüm seni arıyordu ama o kadın beni çevirmiyordu sana doğru. Babam hızlı gidiyordu, korktum. Annem sallandıkça inliyordu.  Araba durdu, babam hepimizi indirdi, kocaman bir kapıdan girdik, sonra kutu gibi bir şeye bindik, yukarı doğru çıkıyordu. Asansörmüş o. Sonra evimizmiş, oraya girdik. Babamın annesi konuşup duruyordu. Bizimle çok uzun zamanlar kalacaklarmış, “Artık buradayız “ dedi anneme. Sonra babam birisini getirdi. O yaşlıydı. O da beni babam gibi acıtarak seviyordu. Annemi göremiyordum, nereye gitmişti acaba? 

Beni bir odaya götürdü babaanne , kocaman bir yatak vardı, onun yanındaki küçük yatağa beni yatırdı. Üstümü değiştirdi. Çok uykum vardı, ağlamak istiyordum. Belki annem dayanamaz gelirdi. Uyuyup kalmışım. Çok yorgunum anne, neredesin? diye düşündüm...

Anneciğim iyileşmeye başlamıştı, arada bir yatıyordu. Ben hep benimle olsun istiyordum. "O kadınla adam gitsinler lütfen, ben üçümüz kalalım istiyorum." Ben küçükken hep “lüffen” dermişim. Ya da o ağlayan kadın gelsin. Ben onu sevdim. Annemin babası nasıl biri acaba? Annem bir gün geleceklerini söyledi babaanneye. Artık hep ağlıyordum, içimden hep ağlamak geliyordu. Bize annelerimizin karnındayken dünyayı gösterdiklerinde de böyle hissetmiştim. 

Kadıncağız bana hep meme vermek istiyordu ama az sütü vardı. “Hay Allah…” diyordu hep, bir kere de sessizce ağladı. Anneme çok üzülüyordum. Karnındayken de bazen çok üzülürdüm. Bu babaanne onu üzmüştü de mi ağlıyordu bir gün, ben duydum, babam da üzmüştür belki. Bir gece ne güzel uyuyorduk, birazcık ağlayayım dedim. Aslında annemi uyandırmak istemiyordum. 

İşte ben birazcık ağlayınca birden kapı açıldı. Babaanne girdi, anneme seslendi. Annem telaşla dikildi. Elinde biberon vardı. Anneme uzattı. “Sütün yetmiyor, çocuk aç! Ondan ağlıyor…” dedi. “Hayır, ondan ağlamıyorum!” diye bağırmak istedim. Annemin üzüldüğünü biliyordum, kendi içirseydi ya… Annem babamdan da babaanneden de çok çekiniyordu. Alay ediyorlardı onunla hep. Çok gülüyorlardı. Sonra annem yatağının kenarına ilişti, bir önlük taktı bana. Sütüne hiç benzemeyen bir şey içirmeye başladı. Tadı hoşuma gitmişti. Babam horluyordu. Bol bol akan bir şeydi bu. Annem nefes alayım diye arada bir çekiyordu. O benim annemdi, çok seviyordum onu… 

Babaanne tekrar bağırdı “Sütün yetmiyor işte!”dedi. “Çocuğu ağlatmaya ne gerek var!” Annem kızdı, birden elindeki biberonu karşı duvara fırlattı “Anladım anne, buyurun siz içirin!” dedi, ağlayarak odadan kaçtı. Babam dikildi yatakta. Babaanne ona “Terbiyesiz şey, bana kızdı” dedi. Babam ses çıkarmadı ama her gece annesinden özür dilesin diye annemi sıkıştırdı. Annem ona “Yaparım ama içimden hiç gelmeden” dedi. Ben annemi karnındayken babam yeni askere gitmiş, biz hep onların yanında kalmışız. Annem çok sıkılırmış. Acaba ondan mı çok ağlardım ben?

2.Bölüm sonu

Ece Evren/İstanbul 28.12.2017

27 yorum:

  1. Bu öykünü çok sevdim Ece ablacığım, annenin kayınvalide ile sorunları olmasına üzüldüm, zaten istisnalar dışında çoğu gelinin başında bu dert oluyor, çok nadiren gelin-kaynana böyle güzel güzel geçiniyor, çocuklar da arada kalıyor, rahmetli annem bu bakımdan rahattı kaynana hep köydeydi hiç görmedik o kadar seyrek gelirdi ki, bakalım neler olacak merakla bekliyorum.
    Eline sağlık diyor ve çok sevgiler gönderiyorum.:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Okuyan gözlerine sağlık Müjde'm. Benim de bayağı sorunum olmuştu kayınvalidemle. Allah rahmet eylesin. Bazen iyi ki erkek anası olamamışım diyorum, zira çok günaha giriyorlar. Çok sağ ol yorum için. Benden de çok sevgiler canım.

      Sil
  2. Kendini bir bebeğin yerine ve yaşına koyup anlatmak ne kadar zor gelir bana ama sen bunu kolayca yapıyorsun.
    Kalemine sağlık ablacım mümkün olduğunca okuyacağım bu arada çok şükür benim kaynanam hiç böyle biri olmadı seninki öyleymiş Allah affetsin iyilikle hatırlanmak ne güzel şey iyilikle hatırlananlardan oluruz inşallah.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoş geldin canım.Amin, hep iyilik anlatımlarıyla anılırız inşallah yavrum. Ardımızdan içten gelerek rahmet okunur. Ben Hakkımda yazımda yazmıştım. Genç kızlığımdan beri kardeşlerimin istek, hayal ve dileklerinden esinlenip, onların dilindenmiş gibi şiirler de yazardım hep. Bu da torunumun dilinden. Üç çocuğuma da şükür ki, bol bol sütüm nasip oldu.

      Sil
  3. Kayınvalide ile yaşanan sorunlar ne kadar da mutsuz ediyor insanı. Keşke gelin-kaynana değil de anne-kız gibi olsalar. Ya da insanlar işleri kolaylaştırsa da zorlaştırmasa.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gerçekten de canım. Onlar unutsa ben unutmam, işin içinde evlat var zira. Keşke o tarifi zor duyguya kapılmasalar kayın valideler. Bir çocuğu, en hak ettiği anne sütünden bile edebiliyor bazılarının hırsları.

      Sil
  4. her şeyi bilen kayınvalideler :) bend bu sabah komşunun çocuğunun ağlamalarını duydum, daha önce duymazdım derin uyuyordm heralde ya da ağlamaya yeni başladı, o an Allahımm diyordum bu saatlerde kalkıp ağlayacak mı hem niye ağlıyor ki sanki

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sorma Meltem kızım. Bebekler illa da gece ağlarlar çoğunlukla. Gözlerinden uyku akar inadına ama öyle seviyor ki insan, sonraki manevi haz o uykusuzlukları unutturuyor. Benim çocuklarım geceleri hiç ağlamadı desem belki bana kimse inanmayabilir. Ama çook nadir hasta oldukları zaman lütfen ağlarlardı. Sütüm boldu. Emer ve uyurlardı. İnşallah sakin bir bebeğin olur kızım.

      Sil
  5. Allah sabır versin ece hanım gerçekten hiçbir şey göründüğü gibi kolay değil yaşam mücadeleniz kolay değil umarım en yakın zamanda bu tür sorunların üstesinden gelirsiniz bir blogger dostunuz olarak hayatınız'da hep pozitif olmanızı dilerim hayat'da başarılar dilerim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sezer oğlum. Hep dertler oluyor anlattıklarım, belki sizlerin empati yapanlarınızı üzüyorum bile ama hiçbir şey aynı kalmıyor. Ardından başka nimetlerle hediyelendiriyor Rabbim. Ben aşılıyım artık acıya, Allah asıl sizleri dünyanın sıkıntılarından korusun yavrum. Teşekkürler yorumun için. Sevgilerimle.

      Sil
    2. Ben teşekkür ederim empati yapma'dan zaten sizin dertleriniz hakkında bilgi edinemeyiz bizleri üzmüyorsun ders almamızı sağlıyorsun rabbim'den umut kesilmez sen yürüdüğün yolda devam et üzmemeye çalışın kendinizi amin ne güzel söylemişssiniz kendinize iyi bakın sağlıcakla kalın ece hanım iyi çalışmalar dilerim. bu arada blogum ziyaret gelmişsiniz çok sevindim ziyaretçi defterimiz bi yorum bırakırsanız çok memnun olurum iyi günler ece hanım

      Sil
  6. bir bebeğin ağzından,doğum sonrası yaşananlar..😀 o anları bir bebek olarak hatırlamak ve halen akılda tutabilmek aslında çok güzel bir duygu..çoğu insan bunu başaramaz veya çok çabuk unutur..bebeklikte yaşanan gelişmeler,insanın aklına geldikçe sanki rüyadaymış gibi gelir insana..🙂 "Sütün yetmiyor" diyen babaanneler genellikle erkek çocuklarını düşündükleri için bazen böyle huysuz olabiliyor..😀 emeğinize sağlık..🙂

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bebek hatırlıyor mu bilmem ama ben en azından huzursuz olduklarını, hislerinin kuvvetli olduğunu düşünüyorum. Bazı bebekler, gerçekten şanssızlıklar yaşıyor küçüklüğünde. Bunlar benim seyirlerimden giderek anlattıklarım. Kısa öykü biterken yazacağım son cümle, çocuğun tanıştığı zor duruma verdiği ilk tepkisi olacak. Ve çocuk , o günden sonra, tam sekiz sene, her şeyi bahane edip ağlayacak.
      Keşke babaanneler hakkında böyle deneyimlerimiz olmasaydı. Teşekkürler yorum için kardeşim.

      Sil
  7. Bu baba tarafı neden hep böyle oluyor gerçekten bilemiyorum. Benim de annemin hamileliği çok zor geçmiş bu tür durumlar yüzünden. Sürekli kanamalı şekilde her an beni kaybedebileceği korkusuyla yaşamış o günleri...
    Halbuki bu durumu en iyi kadınlar anlamalı. Ana-kız gibi olmak bu kadar zor olmamalı... Kendi can ciğer oğlunun sevdiği kadın, biricik torununun annesi, ailenin çekingen üyesi... Sevmek, kucaklamak hiç de zor değil bir kayın valide için aslında...
    Çok güzel yazmışsınız, iki bölümü de okudum, devamını da merakla ve heyecanla bekliyorum...
    Kaleminiz daim olsun :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler kızım. Bunlar maalesef gerçeklerimiz. Böyle üzmek o kadar günah ki, daha yazamadığım neler var. Anneciğine de selam, sevgiler. Allah korumuş kızım seni, hediyesin ailene.
      Yeni yılın sağlık, mutluluk ve huzur içinde geçsin yavrum, sevgilerimle...

      Sil
  8. Gelin ve kayınvalide problemi insanlar var olduğundan beri var diye düşünüyorum.Halbuki biraz empati yapabilmeyi,saygı duymayı öğrenebilseydik bu kadar travmalar yaşanmazdı diye düşünüyorum.Onların arasındaki sorun,tüm aileyi de etkiliyor :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet Yurdagül kızım. Benim kendi hikâyem de ilginçti ama ben affettim gitti. O kadar saçma şeyler ki, bazen sırf kayın valideliğin şanından mı yapılıyor diyorum.

      Sil
  9. Ece Abla az önce bahsettiğim kitapta, Köpek Gibi Büyütülmüş Çocuk'ta yazar geniş aile fikrini savunuyor. Çekirdek ailede bebek/çocuk açısından iletişim örüntülerinin yetersiz olduğunu savunuyor. Annenin çocuğu yetiştirirken ihtiyaç duyduğu sosyal desteği geniş ailenin sağladığını, artan ihmal olaylarının bununla bağlantılı olduğunu iddia ediyor. Tabii, iletişimin iyi olduğu bir geniş aile ortamı olması lazım.
    Hikayeyi okuyunca aklıma geldi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet Arif kardeşim, çok kardeş olmak da ebeveynlerde sıkıntı varsa kurtarıcı olabiliyor. Ben mesela, ablamı annem gibi severdim. Birbiriyle uyumlu, huzurlu bir geniş aile, düşünmesi bile güzel. Gıpta ederdim öyle ailede yetişen mutlu insanlara. O kitabı okumam gerek, merak ettim zira. Teşekkürler yorum için.

      Sil
  10. Bu yazınızı bugün okuyabildim. Çok güzel bir yazı, tamamen bebeğin psikolojisiyle yazılmış. bir uzman gibi :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne güzel yorum bu Sinan. Çok beğendim. Başarıyorsam ne mutlu bana. Teşekkürler oğlum.

      Sil
  11. Neden insanlar birbirlerini hiç sebep yokken hırpalar ki ? Okurken üzüldüm :( Herkesin birbirine yetersizsin duygusunu işlemesine sinir oluyorum..Annen bence seni çok çok seviyordu ece abla

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım, yazdıklarım hep, sanki acı deposundan çıkmış gibi ama gerçekler bunlar. Olur ya, bir erkek annesi okur, senelerce insanların içlerinde acı bırakmanın vebalinin ne olduğunu anlarlar. Tabii kız annelerinin de huzursuzluk nedeni olduklarına şahit olmuşuzdur. Aslında evlileri rahat bırakmalı, yardım bile ederken onların özellerine saygılı olmalıyız. Hikâyedeki dillendirdiğim kız çocuğu ben değilim ama çok yakınım Mayıs'ım.

      Sil
    2. Ece abla Çok yakının olsa bile insan yinede üzülüyor okurken :( Aynen sana katılıyorum sürekli müdahil olmak çok hoş bir durum değil aslında ne diyelim hikayeyi okuyalım bakalım ne olucak ece abla ...

      Sil
    3. Canım... Ben de iyice hatırlamaya çalışıyorum bir yandan. İbretlik hikâyelerden yine. Okuyan gözlerine sağlık kızım. Sevgimle.

      Sil
  12. Hayatı ne kolay da zehir ediyoruz insanlara.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet, maalesef Cem. Teşekkür ederim yorum için kardeşim.

      Sil

Whatsapp Button works on Mobile Device only

Aramak için kelimeni yaz ve ENTER'la