Güneşe Hazır Değilim... 5.Bölüm


Çocuk Sevgi
Küçük Kız

Güneşe Hazır Değilim... 

Yağmur Bir Yaşında 

Yine ben size bir şeyler anlatacağım... Ben kaç gündür babaannede kalıyorum, biliyor musunuz? Akşam anneyle baba geliyor ama ben onları çok özlüyorum. Çok ağlıyorum, ikisi de kızmadılar bana hiç. “Yarın evlerinde kalmaya başlarlar artık” dedi babaanne dedeye. Dede diyor ki “Kız çocuğu sevmek bir başkaymış, ne kadar güzel değil mi hanım, hele şu gözlere bak, kime çekti ki Yağmur?” O da “bilmem, bize çekmediği kesin” dedi. Çekmek ne demek acaba? Annem geldi babayla. Çok sevindim, emekleyerek koştum onlara. “Mavişim” dedi, kucağına aldı beni baba. Sonra yemek yediler, çok şeyler konuştular. Babaanne babaya “Kaç lira kira?” dedi, o da “Boş ver anne” dedi. “Benim orada oturmam gerekiyor, zaten bahçe katı” dedi. Evimizi çok merak ediyorum. “Yağmur bahçede bol bol hava alır” dedi baba. Sonra “geç oldu kalkalım” dediler, çok sevindim ben. Babaanne “Yarın gidecektiniz hani?” dedi. Annem ona “Ev bayağı yerleşti, gidelim anne” dedi. O annesi değil ki onun, niye öyle dedi acaba? Sonra dede benim yanağımı ısırdı gidiyoruz diye, ben çok ağladım. “Şımarık şey” dedi bana. 

Babamın arabasına bindik sonra, “Biz arkaya binelim “dedi anne. Neden öyle dedi anlayamadım. Sonra ben uyumuş kalmışım arabada, annem emziğimi çekerken uyandım. Bir de baktım ki, babaannede değilim. Çok şaşırdım ben. Baba dedi ki” Bak, kocaman açtı gözlerini, nasıl bakıyor eve…” Bakarım tabii, bir de burası öbür evimizden çok küçük. Ben neresinde emekleyeceğim ki? Biraz ağladım yine. Baba dedi ki” Neden çok ağlıyor ki Yağmur?” Anne “Ne bileyim ki, vardır bir sıkıntısı…” Ağlayacağım işte; aklıma anane geldi, beni büyüyünce o parka götürecekti, gidemeyeceğiz artık. Ne zaman gelirler ki bize?

Ben bir yaşıma girdim, büyüdüm artık. Yaş günümmüş bugün. Ateşlenmişim ben, yatıyorum. Annem ölçtü, babama söyledi. Diş çıkarırken böyle olurmuşum hep. Çok misafir geldi ama ananem yok, dedem yok, o hasta ki zaten gelemezler onlar. Babam onları almaya gitse belki gelirlerdi... Yarın yürümeye başlarım. “Bu kız bir şeyler anlatmaya çalışıyor” dedi babam. Demek konuşabiliyormuşum. Söylediklerini hep anlıyordum ki ben zaten… Sabah olsun lütfen, bahçeyi görmek istiyorum.

Çok günler geçti, ben ananeyle dedeyi bir gün gördüm o kadar. Çok özlüyorum onları. Bize artık her gece bir amcayla teyze geliyor. Amcayla baba kırmızı bir şey içiyorlar, anne çok yoruluyor yemek yaparken. Onların evi yok mu ki? Bizde yemek yiyorlar; yatıyorlar, ben yine ağlıyorum, bazen baba kızıyor bana. İnsan küçücük çocuğa kızar mı? Ağlarım tabii, ben anneyle babayla hiç yalnız kalamayacak mıyım? Hem o amca babama her gece” Çıkalım mı?” diyor, babam hemen kalkıyor, gidiyorlar. Ben çok ağlıyorum, Annem kucaklayıp, seviyor beni. Yarın parka götürecekmiş. 

Ben babayı iki gündür görmüyorum. Yürüyorum ben, koşmaya bile başladım. Babam gelince bacaklarına sarılacağım yine, çok uzun boyu var onun. Beni özlemiştir baba. 
İşte babam geldi; çok sevindim, ona koştum hemen. Yemek yedik beraber. Sonra zil çaldı, yine geldiler o teyze ile amca. Annemin keyfi kaçtı, ben anlıyorum. “Haberin var mıydı? dedi babaya yatak odasında anne. “Ben çok yoruluyorum, dışarı çıkmayın bu gece ne olur, Yağmur seni çok özledi” dedi. Ben ağlamaya başladım yine. İçerideki teyze odaya girdi, ayıp değil mi, neden giriyor ki? Daha çok ağladım; “neden ağlıyor?” dedi, hemen kucağına aldı, içeri götürdü beni. Ben babamla oynamak istiyordum. Büyümek istiyorum ben. Büyüyünce o teyzeyle amcaya söylemek istediğim çok şey var çünkü... 


Ece Evren/İstanbul 04.01.2018
  
  

22 yorum:

  1. Ece Ablacım yorum yazabilmek için 5 bölümün tamamını da okudum.Hikayeni çok sevdim.Bir bebeğin gözünden doğum anını ve dünyayı, olayları yorumlaması çok hoş😊
    Yağmur 'un maceralarını merakla bekliyor olacağım.Ayrıca mutlu yıllar, iyi seneler Ablacım. Sevgiler💜

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoş geldin ve yorumunla beni mutlu ettin canım 😍 Sana da sağlık, huzur ve mutluluk dolu bir sene dilerim kızım. Sevgiler sana💕

      Sil
  2. Babaanenin yanından nihayet kendi evlerine taşındılar mutlu olacaklar derken, her akşam gelen o amca ile teyze kim acaba? Hakikaten kendi evleri yok mu? Dur bakalım bunlar yüzünden bir sorun çıkacak sanki içime öyle doğdu. Eline sağlık ablacığım, devamını merakla bekliyorum. :)
    Çok sevgiler, iyi geceler:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet Müjde'm, ailenin temiz zamanlara ihtiyacı vardı. İşte onların paylaşımlarına bilinçsizce sekte vurulmasıydı. Öyle bir evleri vardı ki aslında o gelenlerin, dubleks villaydı. Küçücük evde muhabbeti çok sevmişlerdi sanırım. Yeşilköy'e eğlenmeye gelmek cazip geliyordu herhalde. İşte o karı-koca onları hiç rahat bırakmadılar. Sonuçta çok payları vardır.
      Çok teşekkürler canım kardeşim. Şöyle neşeli bir şeyler yazmak için hikâye tasarlıyorum, zira yazdıklarım beni acıtmaya başladı. Sevgiyle kucaklıyorum seni canım 💕

      Sil
  3. Amcayla teyze bir şeyler çıkacak ama bakalım hayırlısı ne olucak merakla bekliyorum...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Mayıs, hayırlısı böyleymiş. Bugün son bölümü geçtim. Evlilik yapmadan evvel, çok düşünülmesi gereken bir kurum. Eğer bu çift ve çocukları biraz yalnız bırakılsaydı, sonuç üzücü olmazdı. Çok teşekkür ederim kızım. Sevgiyle kucaklıyorum 😍

      Sil
  4. bahçe katı ev, yağmur için iyi gelmiş olmalı..yağmur yürümeye de başlamış,koşmaya da,ne güzel..🙂 aslında bahçeli bir evimizin olmasını hep hayal etmişimdir,apartmanın çilesi çekilmiyo gerçekten..🤔 emeğinize sağlık..🙂

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ertuğrul, o günler güzeldi. Yağmur çok severdi orayı. Biz de bundan dört sene önce yine Yeşilköy'de bir bahçe katında oturduk ama üstümüzde kedi düşmanı insanlar vardı. Çıkmak zorunda kaldık, zira bizim kedilerimiz var. Çok teşekkürler kardeşim. Yalnız bırakmadın hiç öykümde, minnettarım sana...

      Sil
  5. Yağmur'un da annesinin de işi zor gibi. Devamını bekliyorum. Kaleminize sağlık:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet bayağı zordu. Her şey olacağına varıyor kardeşim. Yorum için çok teşekkürler, sevgilerimle 😍

      Sil
  6. Öncelikle harika yazılarınız için teşekkürler...
    Çocukluğumuzda yaşadığımız her kırgınlık yetişkinliğimizde bize özgüven eksikliği olarak dönüyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet, aynen öyle oluyor Birsen'ciğim. Tanıştığıma çok sevindim 😊 Asıl ben teşekkür ederim bu nazik yorumuna ve beni okuduğun için canım. Sevgilerimle...

      Sil
  7. keşke hatırlayabilseydik diye geçiyor içimden

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de öyle düşünürüm Meltem kızım... Sevgimle😊

      Sil
  8. Ay o çocukların ateşi yok mu?Gerek hastane ortamında gerek yeğenlerimde çok görmüş ve bıkmışımdır şu ateş işinden.İlke diye bir yeğenim var.Şu an 14 yaşında.Onun düşmezdi ateşi.Annesiyle(yengem)sabaha kadar soğuk suya sokup düşürmeye çalıştığımızı biliyorum ateşi.Annem evde yoktu o gün.Olsaydı çocuğu zatürre edeceksiniz diye izin vermezdi.Sağlık kökenli olduğum için bu konularda profesyonel davranır ve gerekeni yaparım ama inatçı ateşler perişan ediyor insanı :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ateşlenmek gerçekten korkutuyor Yurdagül'üm. Ben hiç ateşlenmemişim, annem öyle anlatırdı. Ben ise çocuklar ateşlendiklerinde sirkeli suyla düşürmeye çalışırdım. Eşim polis olduğu ve ben ev dışında pasif olduğum için onu beklerdim. Hey gidi günler...Teşekkürler, sevgiler kızım 😊

      Sil
  9. Bir rahat bırakmıyorlar insanları yahu. Gerçekten çok sinirlendim teyze odaya girdiğinde. Karı kocanın odasına girilmemeli kesinlikle...
    Yine çok güzel bir bölüm olmuş, elinize sağlık :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Feri, canım. Tabii, girilir mi hiç? Samimiyet değil bu, özel hayata saygısızlık.
      Teşekkür ederim kızım. Sevgilerimle😊

      Sil
  10. kıyamam yaaaa of yaaa ne haklı bebek kii :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. deep bebek zorla mutsuz ediliyor. Teşekkürler 😊

      Sil

Whatsapp Button works on Mobile Device only

Aramak için kelimeni yaz ve ENTER'la