Başarı |
Geç Kalan İtiraf – 10.Bölüm
Günler böylece geçip gidiyor, finaller yaklaşıyordu. Çok çalışmalıydı çok…
Biraz moral kazanmanın ne sakıncası olurdu ki?
Sınavlar sanki sağanak gibiydi. Hep öyle olmaz mıydı zaten? İki sınav arası Hacer’in biraz moral depolaması gerekiyordu. Çok sıkılmıştı. Bu sene sonu staj başlıyordu. Bir yığın işlemleri nasıl ve nerede yapacak, süresi nedir; korkmuyor değildi. Staj yapanlardan bilgiler toplamalıydı. Memleketine gitmeyi de düşünmüyordu bu yaz, ancak bunları hallederdi. Artık iş, iyice ciddiyete binmişti. Kantinde kızlı erkekli bir bir yığın arkadaşı vardı. Neredeyse samimi olmuşlardı. Zaten hepsi ona hayrandılar. Bazen bunalıyordu ilgilerinden ama hoşuna gitmiyor da değildi hani…
Lale cadısını sordu arkadaşlarına, Berk ile çıktı dediler. Daha dün başka bir isim duymamış mıydı ondan? Kulağını çekmek lazım artık bu kızın diye düşündü. Bu arada babasıyla konuştu
-Ev tutmam lazım baba, dedi; bir arkadaşımı yanıma alırım, yalnız kalmam…
O ise erkek kardeşini yanına yollamayı teklif etti,
-O hiç olmaz baba, stajım çok önemli bana köstek olur, onu takip edemem…
-Sen bilirsun gızım dedi adamcağız. Ne kadar istersen gönderirim Hacer’im. Bu arada mezun olunca sana bir süprizim ocek…
Hacer, onlara Türkçe telafuzu hep öğretmek istemesine rağmen bir türlü başaramıyorlardı. Varsın, atalarından beri benimsedikleri lehçeyle konuşsunlar diye düşündü, tek kusurları bu olsun; esasen kusur da değildi hani…
Birkaç saat sonra para elindeydi. Peki babası kendisine lazım olan parayı; bugüne değin, ne nispette artıracağını nasıl biliyordu? Bununla ilişkilendirmekten kendini alamadığı bir fıkra geldi aklına. Kantindeyken bir gün, fırlama gençlerden birinin anlattığı… Güldü...
Ece Evren
Bu bölümü kacirmisim 😊
YanıtlaSilSağ ol okuduğun için canım 😊
Sil