İçim İçime Sığmıyor Hâlâ - Ya sizin?

İçim İçime Sığmıyor Hâlâ - Ya sizin?

Seksen milyon/2= Kırk milyon, kesin olmasa dahi...

Yarısı, dönüşüme göndermek için büyük rakam... Sonuç almanın da garantisi yok... Üstelik, çöplerin arasında iğrenç, adı konamaz; ortamı boş bulup gelişmiş; bu çeşidi hiç görülmemiş ve adeta kanserli bir urun, seksen yerinden baş vermişi gibi, şifasız görünen; rengi utanmazca kararmış, iri kütleli organizmalar var. 

Çürümüş görüntüsü veren bir de âsâ  var şu kenarda... Geçici olarak buraya bırakılmış... Bizim bildiğimiz; ahşaptan olmaz mı bunlar? 

Üstte bir yerlerde, etten bir oluşum var. Upuzun ve çatallı bir dile benziyor. Hâlâ kıpırdanıyor ama herhangi bir ses eşlik etmiyor. Sonu gelmiş, adeta can çekişir gibi, kıvrım kıvrım kıvrılıyor. Her şey geçici değil mi zaten? Ölümün gerçek tadını alsa bari...  Kokuşmuş çakma kuvvet! İşte şurada, kenarda bir tümsek gördüm. Üst üste atılmış, yargı mensuplarının cübbeleri var... Sanki altında kalmış ve ezilmiş adaleti saklar gibi. Altından kan sızıyor, Ne hâle gelmiş böyle? Dönüşüm adayları hiç umursamıyorlar. Onlar da çöpe gidecek aldanışındalar... Bir de üstüne çıkmış zıplıyorlar... Karşılarına birden çıkıvermiş, akrep ya da yılanı ezer gibi...

Önce leşe çevirip, sonra ondan beslenmek tatlı gelir herhalde. İnsanın alışmayacağı şey yoktur...
Basit bir teşbihte hatasız misal size: Rokfor peyniri. Ben lüks yaşamadım ama rahmetli eşim, beslenme konusunda beni, çocukları çok iyi beslerdi. Bu rokfor peyniri, Güney Fransa'nın klasiğidir. Belki de ithal edilecek şeylerin başında gelir 😉Ete ise güven olmaz. Bizim koyun, dana ve ineklerimiz güvenli büyükbaş hayvanlarımızdır.
Hele koyun öyle muti bir hayvandır ki...  Bize benzeten bile oldu. Terbiyemiz benziyor evet ama koça dönüşmeyi düşünsek artık...  Ne dersiniz?

Gelelim dönüşüm adaylarına... Her düşündüğünü yapmaya alışmışlığın ve giderek dönüşüp; başına geçen sıfatın, üstlerine yapışması sonucu: 
hakkı olduğuna inandığı ve tamamen baskılı bir yanlışa evrilen doğru bildikleri, önüne katıp gittikçe ezikleştirilmeye çalışılan bizleri; mutsuz ve umutsuz bir hâle sokmuştur. 
Bu evrende yalnızca Allah; "Kûn Fe Yekûn (Ol Der ve Olur). Peki, Türkiye semalarında duyduğumuz, fermana benzer ses de ne ki böyle? 

Dönüşüm sistemleri, ağzı yarı açık bekliyor. Bir gün elbet, onun iri çarklarının seslerini de duyacağız. O gün belki empati yapıp üzüleceğiz bile...     

Bizler yine susma ve seyretme locasındayız... Cumhuruz biz; dikkatle her şeyi izliyor ve değerlendiriyoruz. Ama biz siyasetçi değil, Cumhuriyetin bekçileriyiz! 

Ne Mutlu Türk'üm ve Müslümanım Diyene. Bekan sonsuza kadar sürsün Türkiye'm...

Ece Evren 30.06.2018