Geç Kalan İtiraf 16.Bölüm

Adalet         

Geç Kalan İtiraf 16.Bölüm


O gün Hacer de; daha ilk dava davetini almış, celsenin başlamasını bekliyordu. 

Onun, bir ceza davasının duruşmasına katılması gerektiğini bildirdiler. Yarım saat önceden davanın gerçekleşeceği salonun, kapısının karşısındaki pencere önündeydi. Bir kitap okumaya başladı, vaktin nasıl geçtiğini anlamadı bile... Davacı çağırıldı, davalı tutuklu olduğundan jandarmalar getirdiler onu. Ardından da avukatlar girdiler. Stajyerlere ancak sıra gelmişti. Hâkimin, kürsüde oturduğunu gördü, ‘neden onu girerken görmedim, başka kapı mı var acaba burada?’ diye düşündü ve gözleriyle salonu taradı, diğer kapıyı gördü.Çok dikkatliydi Hacer. O sırada hâkime doğru baktı, göz göze geldiler ve inanamadı bir an; hemen bakışlarını kaçırıp ayrılan yerine oturdu. Oydu, hakim AVM,de karşılaştığı adamdı. Çok heyecanlandı. Şahitler de mübaşir tarafından; isimler, dışarıya yönelip seslice söylenerek çağrıldılar içeri. 

Kürsü yüksekti, zaten öyle olurdu... Her ne kadar dava ile ilgili her şeyi dinlese de, arada bir hâkime bakıyordu. Çok kuvvetli bir sesi vardı. Soruları not aldı daha çok. Genellikle sanık ve şahitler dışında kimseye doğru bakmıyordu. İncelenmesi gereken gözler de onlar değil miydi? Bir insanın suçlu olup olmadığını anlatan o bakışlar... Şahitler dinlendi sonra. Bu bir cinayet davasıydı. Hacer'in aldığı notlarla büyükçe defterinin kocaman bir sayfası dolmuştu neredeyse. 

Dosya yeni açılmış bir davanın, birinci celsesiydi. Bu nedenle alıyordu notları. Tüm gidişatı o da dinleyip, seyrederek değerlendirecek ve hâkimin verdiği kararla karşılaştıracaktı sonunda. Tecrübe işte böyle bir şeydi; ardından meslekte uzmanlaşıyor ve bir bir yükseliyordun hedefe doğru. Hacer heyecanlıydı. Dava, başka bir tarihe ertelendi. Çıkarken hâkimin hâlâ kürsüde olduğunu fark etti. 'Sanırım hâkim, güvenliği için o kapıdan çıkıyor' diye düşündü. Hacer bu genç hakime hayran olmuştu. 'Seveceğim adam bu mu acaba'diye içinden geçirdi. 


Üçüncü celseden sonraydı, biri gelip yanına, hâkimin onu duruşma salonunda beklediğini söyledi. Çok heyecanlanmıştı. Bacakları titriyordu oraya giderken. Hacer’in geldiğini görünce hemen kalktı, yanına geldi ve elini sıkarken
-Ben Levent
-Ben de Hacer
-Kantinde sizinle biraz görüşebilir miyiz?
-Hay hay, dedi Hacer, kantine geçiyorum o zaman…
-Birazdan oradayım, dedi Levent. Hacer heyecanını belli etmemeye çalışıyordu.

Kantinde bir yer belirleyip oturdu Hacer. Cübbesini çıkarıp hemen gelmişti işte. Onu bekletmemişti, hafifçe ayağa kalkmaya yeltenince Hacer,
-Sakın dedi, yani kalkmayın...
El sıkıştılar.
-Sizi dinliyorum hakim bey, dedi
-Olmadııı, burada Levent'in sözü geçer, hakim içerdeydi. Nasılsın Hacer?
-Teşekkür ederim, siz?
-Ben de iyiyim, hem de oldukça iyiyim. Birkaç gündür yüreğime söz geçiremiyorum o kadar
-Nasıl yani, dedi Hacer
-Seni düşünüyorum, çok ilginç bir kızsın, ben kimseden daha önce böyle etkilenmedim... 
-Sevinmeli miyim bilemedim, dedi Hacer... 
 Bugün bayağı stresli bir celseydi, katil zorluyor. Sanırım yalancı şahitleri çok. Ağız birliğindeler. Lakin sonunda çözeceğiz. Güçlü bir avukat tutmuş ama bu gerçeği değiştirmez! Sen de biliyorsun az çok... Hafta sonu benimle yemeğe çıkar mısın? 
-Olabilir, dedi Hacer ama yine içini hareler sarmıştı. Ondan çok hoşlanmıştı belli ki. Telefonlarını kaydedip; görüşmek üzere deyip, ayrı yönlere doğru yol aldılar. Hacer, aslında Lale'ye söylemek istemiyordu onunla mahkemede karşılaştığını. Ama hakimin bu yaklaşımından sonra onun fikrini de almak istiyordu. Lale tecrübeliydi bu konularda ama Hacer? Sadece çok heyecanlıydı... Ve heyecanını yenemedi, Lale'ye telefon açtı. 
-Lale, bir bilsen ne oldu?
-Ne oldu Hacer, hemen söyle lütfen, sen boşa konuşmazsın
-AVM,deki karşılaştığımız genç Ağır Ceza hakimiymiş. Ve ben onun davasında stajyer olarak üçüncü kez bulunuyorum.  Detayları akşam anlatırım. Lale çok sevinmişti, coşkulu konuşmasından belliydi. 
-Dahası da mı var, çok sevindim canım... 

Ece Evren/Milas 24.09.2018