Yoncalı Şalın Sihri 14.Bölüm

Evlilik
Gelin


Yoncalı Şalın Sihri 14.Bölüm

Nikâha üç gün kala...

     Hemen hemen her şey hazırdı. Ceyda’nın gelinliği, Umut’un giyeceği siyah oldukça sade smokin… Oturacakları dairedeki  son düzenlemeler için annesi ve Umut’un teyzesiyle gitmek üzere o günü seçmişlerdi. Ceyda’nın annesi henüz evi görmemişti. Daireye, eşyalara, velhasıl kızının yaşayacağı yuvaya her şeyiyle hayran kalmıştı. 
-Dilerim mutlu olursunuz kızım... Teyze hemen,
-Kızınızın mürüvvetini görmeniz bir nebze yaranızı onarır, azıcık ötenizde oturacak, sık sık görüşürsünüz zaten... Hem artık biz de varız. Sizi görmek,  sohbet etmek beni mutlu eder.
-Beni de, teşekkür ederim... dedi hüzünlü bir ifadeyle Ceyda'nın annesi. Üstüne varmamak lazım diye düşündü teyze ve tekrar evi kolaçan etmek için hareketlendi. Ceyda, salondaki perdelerine bakıyordu hayranlıkla. ‘Tam hayal ettiğim gibi’ diye düşünüyordu. Ama içindeki huzursuzluğun ne olduğunu çözemiyordu bir türlü. Geçenlerde gördüğü  rüyanın etkisi miydi yoksa hâlâ? Ya da her sevenin duyabileceği kaybetme korkusundan mıydı bir türlü çözemiyordu. Derken öğleden sonra evden ayrıldılar. 

      Umut iş yerindeydi. Babasının uygun gördüğü birimdeki çalışmalarla ilgili tüm detayları öğreniyordu. Dönüşte kolaylık olsun diye planlarını ve çalışanlarla görüşmelerini yapıyor, tüm dokümanları istiyordu. Ara verdiği an, yine arkadaşları geliyordu aklına. Onları çağırmaya hiç gönüllü değildi. Ufacık bir istek bile yoktu içinde. Bunun düşüncesini bile ittirmeye çalışıyordu hep.
Nihayet gün gelip çatmıştı. Evlerindeki son günleriydi. Ceyda’nın içini bir hüzün dalgası kaplamıştı yine. Annesi ve babası, o gittikten sonra yalnız kaldıklarında kardeşinin ölümünü kurarak mutsuz olurlar mı diye düşünmeden edemiyordu bu defa. Kahvaltıda onları neşelendirmeye çalışıyordu. Sade gelinliğini, bileğine kadar olmasını tercih ettiği dantel eldivenlerini, şık fakat fazla topuklu olmayan beyaz ayakkabılarını tek tek kontrol etti. Duvağının abartılı olmamasına özen göstermişti. Sadelikten vazgeçemiyordu gelinlik de olsa. 

     Ceyda annesini aldı ve teyzesini de evinden almak üzere yola çıktılar.
Berberde Sedef Hanım; arkadaşları, ablası, Ceyda ve annesi hep birlikteydiler işte. Hummalı bir çalışma başlamıştı. Ceyda saçlarına serbest bukleler yapılmasını istedi. Toplattırmak istemedi. Aslında topuz çok yakışırdı ona ama böyle istiyordu. Ama o sırada Umut telefon açtı ve  topuz olmasını rica  etti. Kıramadı Ceyda. Tüm çalışanlar, nikâh sahiplerinin ve yakınlarının etrafında pervane olmuşlardı. Nesli’yi unutmamak lazım! O biraz geç kalmıştı, arkadaşını öpücüklere boğsa da Ceyda ona bayağı bir sitem etti. Önce bir fotoğraf stüdyosuna gideceklerdi Umut, Ceyda ve Nesli. Ceyda’nın tüm hazırlıkları bitip gelinliğini giydiğinde herkes hayranlıkla onu izliyordu. Böyle güzel bir gelin görmedik diyenler, hayran hayran bakıp iltifat edenler... 
Umut gelmişti. Salonda Ceyda’yı gördü, şunları fısıldadı kulağına
-Bir kuğu kadar zarif, bir melek kadar güzelsin...

      Nikâha daha iki saat vardı. Resimlerin çekilmesi bir saat sürmüştü. Ancak evlendirme dairesine gidecek vakitleri kalıyordu. Arabada da abartılı süs istememişti Ceyda. Çiçekler, beyaz kurdele ile ön tarafa sabitlenmişti. Siyah araba ve bembeyaz çiçekler. Gelin çiçeği ise bir buket papatya idi Ceyda’nın. Çok severdi papatyaları. Nikâh dairesine doğru giderken Ceyda ile Umut birbirlerine dönüp bakamıyorlardı bile. Nesli’nin şakalarına da gülemiyorlardı. O kadar heyecanlıydılar ki... Bir an önce nikâhın kıyılmasından başka düşünceleri yoktu.
Aslında geceki davette, yemekten önce nikâh kıyılması Sedef hanım'la arkadaşlarının konuşmaları arasında çok geçmişti. Organizasyonu onlar üstlendiği için Umut'un içi rahattı. Ama bu konuda en ufak bir çaba göstermemişlerdi anlaşılan. Umut tüm bu sebeplerden dolayı o evden bir an önce kurtulmak istiyordu. Babası evden çıkmadan önce Umut'a dönerek 
-Arkadaşların Umut, çağırdın mı onları?
-Hayır baba.
-Neden oğlum, gönül koymasınlar.
-Bilmiyorum baba içimden hiç gelmedi, tadımız kaçsın istemedim sanırım." Babası üstelemedi...


Ece Evren 

10 yorum:

  1. Devanmını bekliyoruz.yaşamdan yazılar insanı hayata bağlıyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler Sibel kızım. Çok mutlu oldum böyle düşünmene :) Sevgilerimle...

      Sil
  2. Yazım tekniğiniz daha da iyi olmuş. Romantizm üst seviyede. Denk geldikçe okurum. Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Safiye'ciğim. Seni görünce mutlu oldum :) Yazıyorum işte, yorum gelirse de seviniyorum tabii.Sevgilerimle canım :)

      Sil
  3. Arkadaşlarını çağırmaması çok ilginç.Bakalım ne çıkacak?Teşekkürler....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bütün olay orada zaten canım. Gözlemci olman,tahminlerinin yerinde olduğunu gösteriyor. Sevgiyle kucaklıyorum seni :)

      Sil
  4. Bu hikayeyi ilk okudugum zaman da begenmistim. Yeni yilda bir sürü hikaye bekleriz 😊

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnşallah Derya'cığım. İlhama bağlı :)Teşekkür ederim.

      Sil
  5. Yepyeni bir başlangıca adım atıyorlar, umarım tüm acıları geride bırakırlar. Umut'un arkadaşlarını davet etmek istememesi de yeni başlangıca dair olsa gerek.

    YanıtlaSil
  6. Evet, tedbir alıyor Umut, zira arkadaşlarına güvenmiyor. Teşekkür ederim :)

    YanıtlaSil

Whatsapp Button works on Mobile Device only

Aramak için kelimeni yaz ve ENTER'la