Birliğine Dönmek…
Ölü balık gözünden bakarım dünyaya
Çok yaralıyım aslında
Zorlarındayım canımın
Atın beni mana deryalarına
Son kavşağa gelmişken yollarım
Birden ”geri dön!”emri gelir
Afallarım
Hâlâ sürmek isterim arabamı
Aştığım onca yolu boşa sayan birine
Aklım kilitlenir sanki biçare yüreğimde
Emre itaatsizlikten yargılanırım
Ama anlarım
Bundan ötesine izin yok bu yolların
Ne yolları görür gözüm
Ne de bir söz duymak bundan ileri
Sabitlenirim o ana
Aşkımın cesedini de atıp omzuma
Geçmişime karışırım
Orada ne sen, ne de biz varız
Son kavşakta dondu bütün duygularımız…
Ece Evren
Nasıl güzel bir şiir..Yollar bir yerde bitiyor ya da umutlar,nice kavşaklardan dönmek durumunda kalıyoruz kimbilir..
YanıtlaSilEmeğine kalemine sağlık Ece Ablam, sevgilerimle 💖
Sevgili kızım.Çok teşekkür ederim. Beğenmene çok sevindim:) Sevgiyle kucaklıyorum seni💖
SilMerhabalar.
YanıtlaSilNe uzanabilir, ne de tutabiliriz. Ama, eğer rahatlatıyorsa; kimsenin olmadığı geçmişe karışıp dolaşmanın naifliğini vurgulayan dizelerinizde dolaşmak da güzeldi. Kaleminize ve yüreğinize sağlıklar dilerim.
Selam ve saygı ile
Merhabalar Recep Bey. Ziyaretiniz beni çok sevindirdi. Yorumunuz için çok teşekkürler. Selam ve saygılarımla...
SilYine çok derin ve manalı olmuş Ece Anne. ''Aşkımın cesedini atıp omzuma'' mısrası sarısıyor insanı. Emeğinize sağlık.
YanıtlaSilHoş gelmiş Fatih oğlum. Çok teşekkür ederim, sevgilerimle )
SilO yollarin ilerisi yokbmu acaba 🙃. Yine harika bir şiir olmuş. Yazılarınızı görmek çok ama çok güzel 😊
YanıtlaSilHala tam yazamıyorum Derya :( Her defasında senin desteğin bana çok iyi geliyor canım. Çok teşekkür ediyorum :)
Sil