Gibisinden...

 



Gibisinden...


Kapım çaldı bir eylülün ikisinde

Benim dedi, geldim uzun yıllar ötesinden...

Elbet tanımıştım ama baktım ona en tanımaz gibisinden...

Geçmişteki bana iftiralar attı, ona sözler vermişim ve

İhanetle suçladı yaşımın on yedisini

Sessizce dinledim hiç anlamaz gibisinden...


Yıkılmış, doğrulmak için yetimhaneden bir kızla evlenmiş, onca en temizinden

Şakıyıp duruyordu, nispet yapar gibisinden...

Belki arkadaş oluruz dedi, karar mercii oymuş gibisinden

Dur dedim, hayat arabasını hep böyle hızlı mı kullanırsın sen?

Karşında onca acıyı göğüslemiş bir kahraman var...

Ben de çok çektim dedi, sanki acılarımızı tartar gibisinden...


Sonra elimi tuttu, hiç ayrılmayız gibisinden

Yedi eylül geçti bunların üzerinden...

Son sözü hâlâ söylemedik, ölüm bile ayıramaz gibisinden...



Ece Evren



22 yorum:

  1. Çok güzel olmuş Ece ablacım. Sevgiler 💞

    YanıtlaSil
  2. Ece ablacığım çok güzel, çok manidar bir şiir. "Gibisinden" durumlarına maruz kaldığımız bazen de öyle davanmak zorunda olduğumuz haller olabilyor. Daha şeffaf, daha dürüst, daha kendimiz gibi olabilsek keşke. Bir de gecikmesek, hayatın provası yok ne yazık ki.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet Yıldız kızım. Şeffaf olmak aslında en güzeli. Teşekkürler yorumun için canım :)

      Sil
  3. Merhabalar.
    Şiire de adını verdiğiniz "gibisinden", umut vaat etmeyen şeyleri tanımlamak ve ortaya koymak için yerine yerine yakıştırılmış güzel bir kavram. Şiire ayrı bir renk katmış, farklı bir anlam yüklemiş. Kaleminize ve yüreğinize sağlıklar dilerim. İnsan, ölümün mukadder olduğunu düşününce, bir de geriye dönüp arkamızda bıraktığımız yıllara bakınca, her şeyin ne kadar boş ve manasız olduğuna karar veririz. Yaşadıklarımız gerçek midir? Rüya mıdır? Ne olduğuna karar verecek kadar henüz gerekli olan o zamanı yakalayamadık. Belki milyonlarca yıl geçecek ve paralelinde her şey değişecek ve o zaman hayatta olan insanlar ancak bunun farkına varacaklar. Henüz daha "Z" parçacığını bulamadık. Ne zaman yaratılışımızı çözersek, işte o zaman asıl kıyamet kopacak.

    İşte o zaman merak ediyorum, bugün için geçerli olan, "Son sözü hâlâ söylemedik, ölüm bile ayıramaz gibisinden..." dizesiyle karşılaşıldığın da o günkü anlamını muhafaza edebilecek mi? Belki o zaman ölümden bahsedilmeyecek, belki de kimse ölmeyecek! Zaman dediğimiz mefhumun nelere kadir olduğunu, ancak o an hayatta olanlar görecek, bizler için zaman mumu çoktan sönmüş olacak.
    Selam ve saygılarımla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhabalar Recep Bey, öncelikle yorumunuz çok derin düşüncelere haiz.
      Beni bayağı etkileyen yaşadıklarımın bir kesitini bu şiire aktarmaya çalıştım... Dünya gözüyle ve aklıyla ancak bu şekilde ifade edebilirdim. Ama tüm gerçeği bilsek ne kuşkularımız olur, ne de belki umutlarımız kalmazdı...Tahammül edemezdik.
      Yorumunuz için çok teşekkürler. Hiç yorumsuz bırakmadınız beni, size minnettarım.
      Selam ve saygılarımla...

      Sil
  4. Ece Hanım merhaba,
    Aynı şiir için üçüncü kez yorum yapmaya çalışıyorum. :)
    Her şiir şairi için kıymetlidir ve asıl manayı şairinin zihninde saklar. Okuyucunun yaptığı her yorum şiirin yorumundan ziyade anladığı şeyin yorumudur. Metinleri değerlendirirken bu gözle bakmak lazım. Hele ki konu şiirse...
    Bu şiiriniz beni önceki şiirlerinizden daha çok etkiledi. Sebebi şuydu demek zor ama
    örnek olması babından aşağıdaki söz gruplarını ve/veya mısraları söyleyebilirim:
    "İhanetle suçladı yaşımın on yedisini", "hayat arabasını hep böyle hızlı mı kullanırsın sen?", "acılarımızı tartmış gibisinden..."
    Bir mısradaki ifadeye de çok takıldığımı söylemeliyim. "...yetimhaneden bir kızla evlenmiş, onca en temizinden" Burada yetimhanede kalan kızlarla ilgili derin bir gönderme varmış gibi anladım ben. Yanılıyorsam düzeltin.
    Kaleminiz hep yazsın. Güneşli günler dileyerek...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba Bir Edip, yorumunuz bu defa gelmiş :)
      Tekrar yazdığınız için çok teşekkürler.
      "yetimhaneden bir kızla evlenmiş, onca en temizinden" Bu mısra eğer rast gelirse ve okursa şiirin yazıldığı kişiye gönderme ve sitemdir. ve "İhanetle suçladı yaşımın on yedisini "ne karşılıktır. Ben burada yetimhanelerdeki kızları tenzih ederim.

      Epeydir bloğumu öksüz bırakmıştım. Ben naçizane şiir yazmayı çok seviyorum. Diğer yazılar çok birikim ister zira. Ve başka konularda da şiir yazmayı çok arzu ettiğim halde, elim yine sevgiden çektiklerimi yazmaya gitti.
      Okuduğunuz ve değerli yorumunuz için çok teşekkürler.
      O güneş hepimizi aydınlatsın dilerim...

      Sil
  5. Bazen Hayatı umursamamak gibisinden yapmak en doğrusu gibi geliyor Sanki çok güzel bir şiir Çok duygulandım Ece anne kalemine sağlık.

    YanıtlaSil
  6. Şiiriniz çok naif. Çok şey yazasım geliyor ama şiirin hissettirdiklerini açıklamak bazen zor olabiliyor. Kısacası sizin şiiriniz de çok anlamlıydı.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Duygu. Yorumunu geç cevapladığım için beni mazur gör kızım. Ben de karışık duygular içindeydim bu şiiri yazarken. Anlamlı bulduğuna sevindim.
      Yorumun için teşekkürler canım. Sevgilerimle :)

      Sil
  7. Bence ayrılıklarda Eylül'ünde biraz payı var ;)
    Nedendir bilmem bu Eylül'lerde bişey var.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle öyle düşünüyorum ben de. Yaza veda, hüznün adı bence eylül...

      Sil

Whatsapp Button works on Mobile Device only

Aramak için kelimeni yaz ve ENTER'la