Hakkımda

Ece Evren

Merhabalar

Sizlere blogumu tanıtmak üzere karşınızdayım.Ama öncelikle kendimi tanıtmam gerekir düşüncesindeyim.Ben Ece Evren; 20 ağustos 1950 tarihinde Konya'nın Çumra ilçesinde dünyaya  geldim. Etrafımda olanları farketmeye başladığım ilk günlerden beri çok dikkatli  bir yapım vardı.Babamın önemli görevi nedeniyle, çok sosyalleşemesem de hiçbir zaman insanlardan ne ilgimi ve olması gereken tarzlarına göre de sevgimi esirgemedim.Tiyatroya çok meraklıydım, ama oyunculuğa merakım vardı, olamadı.Ben de yaşadığım sürece bu yeteneğimi gereken yerlerde kullandım...Lise döneminde en başarılı olduğum dersler Türkçe- Dil bilgisi ve babamın lügat hazırlayacak kadar vakıf olduğu, haliyle bize de öğrettiği  Fransızca idi.

Ben özgür ruhlu bir çocuktum.Kendime göre düşüncelerimden taviz vermezdim.En çok Edebiyat ve Fransızca bir de Psikoloji derslerini severdim. Kompozisyon ödevlerini teslim edip,ertesi ders saatinde öğretmenimizin tahtaya kaldırıp  okuttuğu en güzel yazıların imzaları çoğunlukla bana aitti.Yazmayı çok seviyordum.Erken yaşta evlendim.Hayatın çarkına girdikten sonra, yaşadığım olayları, etrafımda ve toplumda olanları sürekli kendi bakış açıma göre değerlendirme ihtiyacında oldum.Üstlerinde düşünüp taşınıp notlar aldım. Sevgi odaklı olanlarında  kırgınlık ve kızgınlıklarımı da kaydettim..Ama dünya benim etrafımda dönmüyordu tabii ki de.. Empati kurabilme yetim Allah vergisiydi. Dinlediğim kişinin yüreğinde hissedebileceklerini tahmin ederek de  yazardım. Yakınlarımın yerine yazdığım , onların içlerini dökmelerim de vardır.Ben insan olmanın verdiği  mes'uliyetlerin bilincinde olan biriyim. Sayfamı ekonomik kullanmam gerektiği için sanki bana sorulan bir soru varmış gibisine düşünüyor ve soruyorum.

Neden blog açtın Ece?

Daha  konularına göre ayırıp, değerlendirip bir başlık altında toplayacağım yüzlerce yazım var. Ama onlara biraz ihanet edip,eşimi kaybettikten on dört sene sonra, taaa kırk beş sene öncesinden tanıdığım,uzun ve çetrefilli yollardan gelen birini,sırf sevilmeye duyduğum  zaaf nedeniyle reddedemedim..Bütün büyük sözlerimin hışmına uğrayıp aşık oldum.Ve bir kitap yazdım.Bu nedenle açtığım blogda ise bir çok değerli insan tanıdım. Amacım değişti.Zira ciddi bir aktivite olması gerekliliğini anladım..İnsan bazı şeyleri gerçekleştirdikten sonra da kavrayabiliyor demek ki..Böylelikle yazılarımı paylaşmak için AŞK alet oldu diyebiliriz ve yaşıma ağır gelen aslında bu aşkı yürütmek oldu..Herşeye rağmen yazmaktan mutluyum.

İlerlemiş yaşımın buna mani olmadığına seviniyorum.Zira ruhumun bir yerinde hala başının okşanmasını bekleyen  bir çocuk var.Ben o söylenmeye başlayınca hepsini kaçırmadan yazıyorum. Yayınları ise , ilgimi çekmeyen konular  hariç hep okurum. Gözümden kaçanların dışında okuduklarımdan  yorumlarımı hiç esirgemem. Çünkü yorumun motivasyonu etkilemede ne denli önemli bir şey olduğunu biliyorum . Yazılarımı ve şiirlerimi paylaşıyorum. İnşallah sizlere hitap edebiliyorumdur. Sağlık, mutluluk  ve huzurla kalın.                     

        

Ziyaretçi Defteri İçin Tıkla İletişim