Bembeyazdı ve Tertemiz...

Beyaz Çiçekler     

Bembeyazdı ve Tertemiz...

Bir rüya olsa gerek, ya da bir sanrı...

Birden bembeyaz bir ışık sardı dört yanımı

Gözlerim kamaştı, en kuvvetlisinden!

Sanki hatırlatılmak isteniyordu

Beyazın temizliği, saflığın tüm halleri

Hayallerdeki beyaz güvercinler...

Bu ışık da nereden yansıdı ki birden böyle?

İçi umut doluydu gördüm!

"Her şeye rağmen mutlu olabilirsin" diyordu

Ama yabancıydı burası, acıttı birden...

Hücrelerime kayıplar damgalanmıştı benim  

Özenle, kuvvetle ve çoktaaan...

Tam dönerken arkamı seslendiler

"Hoş geldin." dediler mutluluklar ve tüm parlak şeyler...

Umut için ise vakit çok geçti 

ama bak hepsi buradaydı işte...

Yaş geçmişti, onlarsa gençti acımasız olurlardı...

Bir an, bir gün, bir zaman afalladım

Işığa perde yaptım göz kapaklarımdan

Zaman hızla bitişe sürüyordu arabasını

İçinde ben ve geçmiş hayallerimle...

Arkama dönüp şöyle bir baktım

Karalarım mahzun, boynu büküktüler...

Onlar benim karalarımdı

Bembeyaz ışığı saygıyla selamladılar...

Ben güzelken, ben sağlıklı ve ben diriyken...

Daha da diplere düşmemem için bana sığınak olmuşlardı

Nice kereler hayata döndürdüler beni

Nice zamanlar içlerinde ağladım ben rahatsız olmadılar

Işık zaten kusardı beni...

"Bir bekle..." dedim bembeyaza 

Bakarsın bir gün  gelirim...

Ece Evren 19.09.15