Kurumuş Gül |
Ömür dediğin ne ki?
bak bir geldi, geçti de
Hüsranımı bir ömre
dağıtamadım.
Kaçak mutluluklar düştü
nedense hep payıma
Şu dünyayı gönlüme
sığdıramadım.
Sevdiklerim gözümden
bir bir kayıp gitti de,
şu toprağa bir beni
sığdıramadım.
Kimini çok sevdim, kimisi eldi
Kimiyse gürlüğünde boğan bir seldi
Bir tek sana beni sığdıramadım
Dönüş yolu ne sarpmış...
yürümek çok zor
Ellerimde dertlerim, yüreğimde kor
Mazim kovalar beni
kaçıyorken ben
daracık bir gönüle sığınamadım
İsmini cismine söyleyemeden
alevlerinle yanmaktan kurtulamadan
sevgimi bir sana, bir de dünyaya
ne yaptıysam bir türlü anlatamadım...
Ece Evren 06.10.2016
Ablacım kalemine sağlık çok güzel
YanıtlaSilTeşekkürler Gülşah sevgilerimle canım :)
SilYine şahane bir şiir Ece ablam. :* Kalemine yüreğine sağlık! :))
YanıtlaSilSağ ol Valar'ım. Yorum için teşekkürler yavrum :)
SilKaçak mutluluklar düştü payıma. Bayıldım. Kalemin dert görmesin ablam.
YanıtlaSilSemanur, eskiden beri tanıyor gibi hissettiğim ki, profile aşinayım. İyi ki tanıdım seni canım. Teşekkürler cici kızım. Sevgiler :)
Silece abla emeğine sağlık, kendimi koydum şiirin orta yerine sen yazdın ben ne yaptığımı bir kez daha gördüm
YanıtlaSilAh Meltem, mayalarımız birmiş, böyle hissetmene ve biraz da olsa hisleri kağıda dökebildiğime sevindim. Sevgiler kızım :)
SilBir tek sana beni sığdıramadım.. Bu aralar sıkça mest ediyor beni şiirlerin ablam. Yüreğine dert uğramasın.
YanıtlaSilSenin de yüreğine dert uğramasın Emre. Zira sen hele, hiç dert görme bundan sonra. Sevgimle oğlum :)
SilBazen insan ne yapsa karşındaki onu onun kadar sevmiyor, olmuyor, olsaydı dünyada kimse boşanmaz, sevgilisinden ayrılmazdı, ayrılıklar olmazdı. Ne yapalım Ece'cim en büyük aşklar bile bitiyor. Bayıldım şiirine kalemine sağlık canım.
YanıtlaSilSevgilerimle.:)
Sağol canım. Ben olanları dramatize etmeyi de seviyorum galiba. Pek nazlıyım :) Teşekkürler Müjde'me, sevgilerimle birlikte :)
SilHaa bir soru, birlikte Çumra'ya gider miyiz bir gün? Oraları hissetmek istiyorum zira. Sen şimdi nerede oturuyorsun canım?
Anlamak istemiyorsa da anlamaz zaten ablacığım hiçççç uğraşma :) Öptümmmmmm
YanıtlaSilYok ya canım. Ben onu eziyorum, bulmuşum bir kronik kılıbık. Uzaktan atışıyoruz işte...O kadar da ciddi üzüntüm yok yani. Ben başa çıkarım evvel Allah. Rövanşa hazırlık için motive sürecindeyim. Hıh hıh!!!. çok eğlenceli. Yaşasın huysuzluk. Ben otuz yaşıma kadar kuzu gibiydim. Yok öyle yağma :) Üstüne gittiğim falan yok. O çayırda doğasının gereğini yapıyor, tahta yontuyor, eh bana da şikayetlenmek düşüyor :) Randevu veriyorum konuşmak için bile. Üstelik bu yayınlardan haberi bile yok. Bana diyor ki."Benim için aşk romanı yazdın, ben niye okumuyorum Allah aşkına "diyor. Anlamazsın sen, bir de yorumlarını çekemem diyorum. Ciddi bir şey yok aslında. Ben öldürülen zamanlarımın tahsiline geçtim. Onlar bana lazım. Sevgimle Yurdagül kızım. Çalışmaların çok güzel. Onları okumak için ev ahalisinin uyumasını bekliyorum :)
Silgüzel şiir. tebrikler.. mazinin insanı bırakmaması çok doğru.
YanıtlaSilSağolun, sizi sık görüyorum. Hoşgeldiniz bloğuma ve çok teşekkürler nadide yorumunuza. Şimdi profilizden bir yolculuğa çıkacağım. Misafirlerimi önemserim. Paylaşım dünyası burası. Hakkımızı vermemiz lazım birbirimizin. Değil mi yavrum? Egoistlik en tepki verdiğim huydur. Görüşmek üzere kızım .Sevgiler sana. Ece ablan :)
SilAyy Ece Abla'cım bu ne güzel bir şiir böyle, tekar tekrar okudum! Aslında üstüne söylenecek bir şeye gerek olmasa da bir yorum bırakmadan geçemedim :) Bu koşturup giden hayatımda ben de koşturup giderken bir nefeslenmemi sağladın. Eline, yüreğine sağlık :):) Sevgilerimle :):)
YanıtlaSilŞevval'im. Duruşunun duruluğundan etkilendiğim boşuna değildir bunu hissediyorum. Şeffaflık ve samimiyet benim için ilk şarttır. Biricik kızım. İnsan, hele benim yaşıma gelene kadar bir çok ortamda , bir yığın karakter tanır haliyle. Kendisindeki terslik ve kusurlarını da öğrenip kabul etme tevazusunu gösterirse mesele kalmaz. Buradan bir şeyler kapmak ve gelişimimizi sürdürmek zorundayız. Herkesin her konuda bilgi sahibi olması imkansızdır. Ayrıca, bırakılan yorumlardan karakter tahlili bile yapılabilir, inan hiç zor değil. Seçimlerimi ona göre yapacağım bundan sonra. Yapay yorum anında fark ediliyor. Gönül vermek lazım bu ciddi işe. İnsan ancak kendisini kandırır. Çok gözlemciyim. Bu işin trafiğini de az çok anladım gibi. Hiç birimiz saf değiliz. Ama kaybettirilmeye çalışılan değerlerimize sahip çıkmalıyız.Sevgiyle mutlulukla kal daima
SilHassas değerli kızım. Hayat gençlere lütfen insaflı olsun artık. Tüm sevgimle kucaklıyor öpüyorum seni canım Bunları yazmaya ancak seni layık gördüm. :)
Kalemine ve yüreğine sağlık Ece Abla. Ömür başlı başına bir dönüş yolu, nereden geldiysek oraya kirlenmeden, olduğumuz gibi gitmeye çabalıyoruz. Saygılar, sevgiler.
YanıtlaSilYüreğinize sağlık ablacım çok güzel bir şiir ile yine karşımızdasın :) Sevgiler...
YanıtlaSilCanım, çok teşekkürler. Hepimiz sevdiğimiz ve merakımız olan dallarda ürünlerimizi zevkle paylaşıyoruz. Beğenmen mutlu etti. Sevgiler kızım :)
Silcanım ne kadar güzel bir şiir kalemine sağlık :)
YanıtlaSilbende beklerim :)
Teşekkürler Havva, davet edersin de gelmez miyim? Sevgilerimle :)
SilSenin bu yaşta bunları düşünecek etiğe sahip olman hepimizin gurur kaynağı olmalı Serhat oğlum. Ama bazen kader birdenbire, ezelde yazılmışın uygulanma zamanının geldiğinin emriyle öyle bir talana başlar ki, küçük büyük demeden insanların üstünde acımasızca çalışmaya başlar. Değişik çıkmazlara defalarca zorla sokar ki, defalarca yaralar ve bıraktığında bir süre artık yaşama eski pencerenden bakamazsın. Dışarısı sana çok soğuk ve oldukça karanlık gelir. Hatta insan o kadar yıpranır ki, kurtulma ümidiyle belki ve ancak içinde kalmış eser sevgiyle çıkan bir fırsatı bile hürriyete çıkaracak mutlu bir yol gibi hayal eder. Umutsuz kişi, fırsatları yaşama dönüş adına ganimet sayabilir. Zayıf insanlar beklentileri de düşük insanlardır ki destek bile kabul etmezler. Umuttan yana olanlar yaşamı sevenlerdir. Her şeye rağmen bir şeylerin değişeceğine inanırlar.
YanıtlaSilBir fırsattır çıkar işte, bazen monotonluktan hiç hoşlanmadığındandır reddememen, ya da minnet duygusudur bu kaosa seni sürükleyen. Yaşaman için yardım adına mı nedendir bilmediğin, hala çözemediğin anlaşılmaz bir hevesle uzatılan, çok da sağlam olmadığını fark ettiğin o ipin ucunu tutarak dahil olursun en azından küstüğün hayata bu zayıf yerinden de olsa. Tutmazsan eğer artık hiç bir şeyin o kırılmış duygularını onaramayacağını düşünürsün. Suçlu değilsindir, sadece sevgiye olan zaafın hakim olmuştur duygularına. Bugüne kadar oturttuğun yaşam tarzının onda kabul görmediğini anlarsın. Bir mücadele başlar. İnatçısındır etik konularda, o ise inatçıdır mesnetsiz görüşlerinin müdafaasızlığında. Bir eğitim sürecine sokmaktır niyetin onu. Ezberi müthiş kuvvetlidir. Nereden yaklaşsan bozamazsın. Bu mücadele sonrası duygularında değişimler hissetmeye başlarsın. Nasıl beslendiklerine anlam veremediğin Öc alma niyetiyle kıvrandıklarını fark edersin duygularının. Onurlusundur hala ve inatla, çivi gibi söylemlerle kusurlarını kusarsın gözlerini bir an gözünden kaçırmadan yüzüne. Boş bakar ezber oturmuş gözleri hala , anlayamaz bile. Başa döner yine. Zaten sonuçlar belirsizliklerin başarısı oldu olacaktır. İsyanla reddedersin.Onun Bir çıkar yolu yoktur, olsa da uygulamaya dermanı. Çöküşleri kötü olur. Yaşlarıyla saygısızca kumar oynamaya başlarlar sanki, görünüş budur. Kolayı seçmek zorunda kalırsın, eski zorluklarının niteliklerine ihanet gibi. Ama bitmişliğini bir şekilde canlandırmak istiyorsan eğer bu son şansındır. Başka bir fırsata izin vermeyeceğinden eminsindir. İşte bu korkularının esaretinde, hayatın çürük dahi olsa uzattığı ipin tutunacağın yerinden çekemezsin bir türlü elini. Şok tedavisi gibi bir son hamle. Burada anlarsın ki bazı dönüş yolları bir sebeple tıkanmıştır, açmaya çalışır, yapamaz ve yenilgiden sayarsın. Bitapsındır artık. Dolu dolu yaşamışsındır, hayatın zor şartları bunda da bulmuştur işte seni. Kaderinle gezersin dünyada. Doğamız gereği en kolay yolu seçmek zorundalığı vardır. Zora kuvvetin kalmamıştır. Zayıf bir ip ise de de uzatılan, tutmak zorundasındır ve terslikler sana şok tedavisi gibi gelmeye başlar... Dönmenin, kaçmanın acizliğini yediremez gururun. Başarısızlığı bu sanır. Aranızda bir hukuk oluşmuş ve bunca seneni harcanmışsan, bu durumda aklına sadece taktikler gelir. Kısa ve kesin yolları dener, mutsuz edilmenin hesabını sorarsın... Mantık ölmüştür onların yaşlanmış ve ezberlerle yetinen anlaklarında. Kısır gibi görünen, yanıltan , karakterlerden taviz vermeyen iki savaşçı kalır sahnede. Bu nasıl bir savaştır böyle? Onu ben de bilemem ama yeniden doğmak gibidir. Sen kuvvetlisindir, önünde eğilmesini ve o senelerin bedelini, hürriyetiyle ancak ödeyebileceğini anlamasını kotlarsın şaşkın beynine. Akıl yanlış bir galibiyetten çok da mutlu değildir. Onur en yükseğe çıkar sonsuzluğa giden yolun başında savaşanlarını seyreder sonucu bile bile... Alacaklıdır. Alacaktır sonunda.
Bu yorumu sana özellikle yazdım oğlum. Anlayacağından eminim.
Şiirlerim ağlar ama ben, onları yazmadan önce günlerce ağlarım Serhat, fırsat bulup da okursan hakkını helal etmeni isterim senden. Selam ve sevgiler oğlum :)
O nasıl söz Ece Abla, helal olsun. Sen elbet benden daha çok şey yaşadın, zor şeyler yaşadın ama daha önce de söylediğim gibi güçlü birisin ve iyi şeyleri fazlasıyla hak ediyorsun. Sen güzel şeylere olan ümidini yitirme, hepimizin çıkmazları var, olmasa da olacak hayat böyle maalesef. Anladığımı düşünüyorum. :) Saygılar, selamlar ve sevgiler Ece Abla. :)
SilSeni anlıyorum, beni anladığını zaten biliyorum Serhat oğlum. Kim bilir kimler neler yaşadılar, gönül sandıklarında neler gizli? Açmaktan bile korktukları nice hikayelerle dolu. Yazmak benim kurtuluşum. Yazmam mazimle ve bugünkü benle bir şekilde hesaplaşmam.Geriden alıp kendimi bir eğitim sürecine sokmam mümkün değil. Ama bana yeterli olduğunu sandığım ve bu yaşta, yaşıtlarımdan beni ayıran özelliklerimden, kararlılığımdan ve öğrenme isteğimden çok memnunum. Dilediğim sadece, belki ibret hikayesi gibi okunur da üst acıları yaşayanlar, bunlardan kurtulmanın yollarını bulurlar, pek acı değmeyenler de hayatın bir keyif yeri olmadığını, acıların bir gezgin tadında dolaşıp durduğunu anlasınlar diyedir.Ben bu sene içinde iki defa ki ikincisi çok yakın geçmişe tekabül eder. Yazdıklarımla,tarzımla ve iftiralarla; eski ve onun için çırpındığım iki erkek blogger tarafından acımasızca eleştirilip adıma makale!ler yazıldı aleme açık...Abesle iştigal diyebileceğim bu durum, tabii ki de hassas olduğum için beni çok üzdü. Sustum. Ama yayın ve paylaşım konusunda yeni kararlar arefesindeyim. Yazılarımın da içerikleri değişecek artık ve zamanla. Zira okuyan evlatlarımın zorlanması asla benim amacım olamaz... Sadece şeffaf yayınlarım olur, bu tarzımı değiştirmem zaten. İlgin için teşekkürler oğlum. Sevgi ve selamlarımla Serhat :)
SilAblacığım, yüreğine sağlık... Bu hayata boş bir heybeyle geliyor ve büyüdükçe o heybeyi dolduruyoruz galiba. Kendimizle birlikte anılarımızı, duygularımızı da taşıyoruz. Bizim yükümüz belki biraz ağır ablacığım, her yere sığmıyor. Ellerinden öpüyorum :)
YanıtlaSilBlana'm, tanımak istediğim, hatta can attığım ki,( bir yarım saat yeter bana seninle konuşmak adına), kızlarımdan birisin. Ben beş ya da altı blogger ile tanıştım ve çok seviyorum onları. Seni de görmek istiyorum canım. Dilerim nasip olur. Heybelerimiz derken, ben yeterince boşaltıp hep sizleri hüzünlendirdim. Ben seninkilerden almak ve seni hafifletmek isterim. Sevgilerimle gözlerinden öpüyorum kızım :)
SilYaşam ve evreni anlamlandırmak o kadar zor ki! Kaos mu hâkim? Yoksa bir rastgelelik mi? Düzen içindeki yerimiz ne? Yaşama dair o kadar çok soru var ki! Şair olmak da işte böyle zamanlarda lazım. Özgürce düşünüp bir şeyler yazmak gibisi yok. Her şeyi düşünmeli insan, hiç bir şeyi öteye atıp "acaba bu şekilde düşünmem doğru mu?" dememeli. Düşüne şiir için teşekkürler Ece
YanıtlaSilSağ ol Mustafa. Evet özgürsün olabildiğince. Zaten şiirde yoğunlaşmam bundan.Rica ederim sevgiler Mustafa :)
SilEce hanimcigim kaleminize saglik. Bestelense sarki olabilecek bir siir.
YanıtlaSilDerya, böyle hissetmiştim ben de. Şarkı sözü gibi oldu. Teşekkürler canım :)
SilYüreğime dokundu şiirin Ece ablam... henüz genç olsam da hayat bana da pek iyi davranmadı şimdiye kadar.. hepimz yedik bu hayattan silleleri, ama bizi biz yapan da bu yaşanılanlar değil mi, kararlarımız, sevinçlerimiz, kayıplarımız, pişmanlıklarımızla yıkanıyor ruhlarımız, hayat denilen şeyin tam da bu olduğunu öğrendim ve kabul ettim ben. üzülsem de kahrolmamayı öğrendim. kabuk tuttum.
YanıtlaSilsenin içinin güzelliğini, kalbindeki sevgiyi, iyiliği bizler biliyoruz, hep mutlu olman dileğimle <3
Sevgili, değerli kızım. Dertlerinizin sıkıntılarınızın bu şiir gibi içlerinizden akıp gitmesini dilerim ben de. Tarzım bu herhalde ve kaynaklar hala yazmam için zorluyor. Ben sizleri hüzünlendiriyorum ama inan yazdıkça nefes aldığımı hissediyorum. Çok teşekkürler canım. Dilerim bundan sonra hayat sana güzel davranır. Sevgimle canım :)
Sil'Şu dünyayı hönlüme sığdıramadım' çok beğendim ne güzel yazmışsınız
YanıtlaSilTeşekkürler canlarım, sanırım kız kardeşlersiniz.Ziyarete gelirim. Beğenmeniz mutlu etti.Sevgiler size :)
YanıtlaSilfacebook a da koydum kuuu :)
YanıtlaSilSağ ol canım. Tekrar teşekkürler :)
SilŞu dizeler... İnsanı şiir yazmaya teşvik ediyor. Ne kadar duygusal yazıyorsunuz siz öyle, me kadar dolunaklı. Kaleminize sağlık, efendim. İlk dizleri bir şarkı dinler gibi okudum, okurken bir müzik çalıyordu sanki. Hüzünlü bir müzik. "Kaçak mutluluklar". Ben bunu yıllardır kendime anlatmaya çalışıyorum, siz iki sözcükte özetlemişsizniz.
YanıtlaSilBir sizin bir de Emre Bey'in şiirleri... Harikasınız! :)
Ona da söylüyorum, size de söyleceğim. Lütfen bir şiir kitabı, lütfen... :)
Sağ olun, sevindim. Emre'yi gerçek hayatta da tanıdım. Çok karakterli bir evlat. Ben kitap hazırlığına başladım. Buraya geçmediklerimden derliyorum. İnşallah nasip olur Emre'ye de bana da :) Siz de kitap çıkaracak kadar donanımlısınız. Kaleminiz kuvvetli. Güzel bir hafta sonu dileklerimle :)
Sil