 |
| Kadın ve Akbaba |
Gönüldü…
Yanlış yere de konardı
Konardı da, bu yaşta reva mıydı?
Benim çelikten kapım vardı
Çoktan kapatmıştım dünyaya
Onu ancak
Anılarda yarım kalan biri açardı
Açtı
Hiç iyi bir açılış
O da herhangi biri değildi
Ama gönül anlamazdı
Akıl, zekâ yoksunuydu
Kapıldı, onu sevgi sandı
Oysa
Oysa ne yazık ki adamın demirbaşı vardı
Her gelişinde aramızdaydı sanki
Keşke aklım tümden karışsaydı
Gururum şaha kalkıp
Beni de, onu da savursaydı
Baştan galip olsaydım
Dur! Deseydi ona
Hayrola?
Dur, burası han kapısı değil
İçerde bir garip var, hem yaralı
Biraz abdal, yarı meczup
Uyur senelerdir, uyandırma!
Eğer acırsa çok acıtır…
Demedi, bıraktı beni akara
Ne sindirmek vardı artık
Ne de vazgeçebilmek
O umutlandığı zaman hep böyle olurdu
Tam dört koca sene geçti
Gönül bu, hep inandı, aldanmaya devam etti
Kader nasıl işlerdi?
Ne malumatı vardı her kul gibi
Ne de beklemeye kalmamıştı sabrı
Tıpkı
Tıpkı ilk hâline dönmek istiyordu
Olamazdı, biliyordu
Ama soğumalıydı içi, sönmeliydi bu yangın
Onur savaşına hazırlanmalıydı
Gönlü suskundu, geç kalmıştı bu sessizliğe
Çelik kapıya bir borcu vardı artık
Bir ses yankılanacaktı bir günün
Ummadık saatinde
Ses üst üste duyulacaktı belki de
Yankılar eşliğinde, şimdiden bilemiyordu sayısını
Nasılsa abdal ve meczuptu biraz
Hem bu defa kötü yaralı
Onuruna sözü vardı
Gönlüne kızgındı
İşte o ses ilk duyulduğunda
Önce yapılı bir beden, pişmanlığa geç kalacaktı
Konuşmasın, af dilemesin diye, sesler tekrarlanacaktı
Artık sesler kesilmişti
Geride kalmak, yaşamak
Kendine ve sevdiklerine eziyet olurdu
Son bir ses gerekiyordu mutlaka
Ama önce, içinin soğuduğunu hissetmesi
Ve oldu, buz kesti bedeni
Bu onurun acı intikamıydı
Gariple oynanmazdı
Kaderin adaleti ne zaman gerçekleşse
Hep bir tarafın canı çoktan yanmış
Ya da göçmüş olurdu bilmediği diyarlara
Geç kalırdı kader, belki bize göre
Ne fark eder?
Oyuncak olmazdı herkes
Zaman kalmamıştı artık nefes aldırmaya
Riya, kötülük, duyarsızlık
Cansız, yerde yatıyordu işte
Zulmü ancak böyle biterdi
Onurda pişmanlıktan eser yoktu
Onu seyredip, içi soğuyuncaya kadar
Zaman biçti kendisine
Kader nasılsa ön vermişti bir kere
Artık başı dik ve gururla gidebilirdi sonsuzuna
Dünyanın adaleti buydu belki de
Mesnetsiz, ispatsız ezberlerle beklemeler değil
Ben de buydum işte
Daha küçükken bile başım hep dikti
Onurumu daha fazla yormadan
Son sesin yankısı gecikmeden
Pişmanlığa yakalanmadan
Artık gitmeliydi…
Ece Evren 11.07.2017
Hikaye tadında bir şiir olmuş. Kaleminize sağlık.
YanıtlaSilBazı yerleri dışında gerçek hikaye zira. Teşekkürler yavrum.
YanıtlaSilSevgili Derya'ya katılıyorum, gerçekten hikaye tadında olmuş, zaten sen de belirtmişsin ablacım. Döktürmüşsün yine, kalemine sağlık. Sevgiler.:)
YanıtlaSilSağol canım, aslında hiç iyi değilim. Dilerim bu kabus biter.
SilUmarım iyi olursunuz. Sevgiler:)
Silİnşallah Derya :)
SilArtık gitmeliydi. Hem de arkaya dönüp bakmadan.
YanıtlaSilEvet Cem. Yorum için teşekkürler.
SilKalemine sağlık Ece abla... Duygu geçişi çok yüksek... Sevgiler...
YanıtlaSilSağ ol persepone. Sevgiler canım.
YanıtlaSilAblacım ;( İçim acıdı okurken... Sana özelden sayfalarca yazmak istiyorum bu şiirin üzerine! Ufaklıkla ailelerle birlikteyiz netim az maalesef.
YanıtlaSilCanım ablam! Sen gururu da sevgiyi de zamansız kullanmazsın! Sen bilirsin en doğrusunu! Vardır bir bildiği o dik başın.
Üzmeyesin o güzel canını! Çok özelsin sen çok!
Bir sürü moral, sevgi ve öpücük bırakıyorum buraya ❤
Ağlattın beni. O kadar çok başımı okşadın ki sen kızım benim. Yazışırız yine, hiç sıkıntı yapma canım. Seni çok seviyorum. Atakan'ı, seni öpüyor, ailelerinize sevgi ve selamlarımı gönderiyorum.
YanıtlaSilDuramadım yazdım bile 2 satır sana... Sakın ağlama ablacım!
SilDuygu ve yaşam kokan bir anlatım. Yüreğinize sağlık, umarım her şey gönlünüzce olur. :)
YanıtlaSilYaşam dediğimiz şey işte; ne yazık ki bazı şeylere engel olamıyoruz, olduk sandığımızda da ağır bedeller ödüyoruz. Adına da "bir şeyler uğruna" diyoruz.
Hep bir şeyler uğruna yaşamak istedim ve hâliyle sevgiden hiç kaçamadığım için bedellere hazırlıklı oldum. Belki çok yoğun yaşıyorum ama ben buyum. Kim bilir daha ödeyecek bedeller de vardır ama öderim. Her ne kadar isyan gibi görünen satırlarım umudun ta kendisidir. İnsan kendisini bile anlayamıyor bazen.
SilYorumunuz için çok teşekkürler Halil kardeşim.İsminizin anlamının size yüklediği misyonu taşıyorsunuz. Selamlarımla.
Artık sesler bile kesildi
YanıtlaSilŞarkı mı dua mı biten
Ah geceler güne dönmeden
Son limana ulaştı bu gemi" (Melih Cevdet Anday)
https://tr-tr.facebook.com/KarincaninAyakSesleri/posts/1210275352374862:0
şiirleriniz çok duygusal oluyor..kaleminize sağlık..
Duygusal ama isyaaan diye bağırıyor değil mi Yıldırım? Teşekkürler :) Linke tıklıyor ve okuyorum. Teşekkürler :)
SilGüzel bir şiir olmuş.
YanıtlaSilTeşekkürler misafir kardeşim. Şiire ilginizi biliyorum :) Sağlıcakla kalın.
SilAşk varken tadını çıkarıp, kıymetini bilmek gerekir. En önemlisi de, bu duyguların hiçbiri karşıdaki insanla değil, senin yüreğinle ilgilidir.
YanıtlaSilElbette... Başta talebimiz buydu. Yani kıymet bilmekti, kıymetimin ne olduğunu biliyorum, onunkini de. Amalar, yalanlar çoğaldı, şimdi benim yüreğim onun yüreğinin görevini de üstlendi. Sanırım herkeste aynı yüreklilik yok. Ama bende hiç bir zaman noktayı başkasına bırakmak da yok. Bedel paylaştırması yapıyorum, şiiri okudunuz, fırtınalarımdan sizin kadar bile haberi yok. Komik ama böyle...
SilGitmesi gerekenlere tutunmaya gerek yok.Bu ara benim de hayatımdan giden değerli dostların oldu.Yolları açık olsun.Benim hayatımdaki rolleri bu kadarmış diyorum...Sevgiyle öpüyorum seni :)
YanıtlaSilAnladım canım. Sevgiyle öpüyorum :)
SilBenim çelikten kapım vardı
YanıtlaSilÇoktan kapatmıştım dünyaya
Onu ancak
Anılarda yarım kalan biri açardı
Açtı
Kompozisyonlu şiirleri severim, bu şiir gerçekten güzeldi :)
Teşekkürler Emre :)
SilBu şiiriniz daha özel olmuş. Sabahattin Ali'nin şiiri: "Başın öne eğilmesin." aklıma geldi.
YanıtlaSilBayağı özel. Ama bu tip şiirler; düşülecek durumların, gencine yaşlısına göre uğranan tahribatlarını anlatır diye çekinmeden paylaşıyorum. Sabahattin Ali... Hemen okuyorum. Teşekkürler canım, sevgilerimle :)
YanıtlaSilah ah senin hayatın işte di mii. neyse bu da geride kalsın işte. (yazmak konusu, yalnız olduğumuz yalnız kaldığımız için yazmıyoruuz. yazma eyleminin kendisi yalnızlıkta daha iyi yapılıyor demek istiyorum. yalnızlıkta, sessizlikte, belki evde yalnızken filan daha verimli olabilen bir eylem iştee :)
YanıtlaSilTabii deep'ciğim. Bir kişi bile olsa yanında yazıya kendini vermek güç, zira başka telden çalıyor yanındakiler.
YanıtlaSilMerhabalar. Yorumlarınızla tanırdım sizi. Ziyaret etmek bugüne nasip oldu. Bu vesile ile birkaç şiirinizi okudum. Öyle duygu yüklü ki şiirleriniz, yaşanmışlıklar büyütmüş duygu aleminizi. Sevgi, pişmanlık ve yine sonsuz bir sevgi altında okudum şiirlerinizi. Yüreğinize ve yüreğinizde büyüttüğünüz sevgiye sağlık. Sevgi ve selamlarımla, şiirli günler...
YanıtlaSilHoş geldin Mukaddes kızım. İsmin ne kadar güzel... Şiirlerimdeki yoğunluğu hissetmen mutlu etti beni. Aslında ittirmeye sanki ve gizlemeye çalıştığım sevgimi de anlaman öyle güzel ki... Çok teşekkür ederim. Sevgilerimle kızım :)
YanıtlaSilyaşam gidenler ve gelenlerin arasında
YanıtlaSilsıkıştığı bir döngü içinde,
zamanın sıfırlanacağı anı bekliyor,
zaman ki sadece bir yanılsama,
aklımızı kaçırmayalım diye...
tanrıyı suçlarken
aslında her şey bizim elimizde...
diye bir şeyler karalarken bir yandan da yazdığın şiiri okuyorum... devamı gelir mi bilmem... şiir şiiri çekiyor galiba :)
Seninki çok güzel, bayıldım. Bilgili insanın yazması da başka oluyor yani.(emojiler kayboldu bir gün bakalım )
YanıtlaSilTamam bakalım nereye gitmiş ifadeler :)
Sil