Umutlar Tükeniyor

 

Umutlar Tükeniyor

Göz gördüğünü anlar, ona inanır

Ama göz gördüklerine inanamıyor!

Bazen inandığını göremiyor

Ve bazen inancına şüphe düşüyor

Gördüğü çok şey kötü, vicdan dışı olanlar

Hâlâ cezasız kalmasına anlam veremiyor

Anlamsızlık inancına gölge düşürüyor

Göz, gözkapaklarını kapatıyor görmemek için,

Bu kez çığlıkları duyuyor

Derin bir acıya gark olup yağmurlarını döküyor pınarlarına

Göz hıçkırarak ağlıyor

Yürek ona eşlik ediyor zaten, kırılıp güceniyor

Dünyaya kapatmak istiyor her şeyini

Göz gördüğünü anlar, ona inanır

Artık dünyaya hiç inanası gelmiyor

İnsan görmek ister inandığının ufacık bir yansımasını

Aslını hayal etmek için sadece

Ve katlanabilmek için olanlara

Sarılmak istersin inandığına

Ama nafile, kolların savrulur iki yanlara

Bir boşluk kenarından asılırsın dünyaya

Kimimiz arafta, kimimiz dalıp bulanmakta dünya denen riyaya

Kimi düzenbaz, arsız, utanmaz kuyruğu dik dolaşır ortalarda

Kimi elleri kanlı katil, silmeye bile lüzum duymaz o kanları

Adalet oyuncak oldu ehliyetli ellerde...

Dünya dönüyor hâlâ uzayda bir yerlerde...

23.03.2022

Ece Evren