Ölüm Bir Son Değil...

 

                                                                  GİİLİGAN'IM


Ölüm Bir Son Değil...

Gilligan'ımdan geriye kalan son hatıralar...

Kaybedeceğimi hissetmişti yüreğim  sanki, vedalaşma oldu bu anlar. 

Ne kadar ona iyi hissettirmek için kendimi sıksam da. engel olamamıştım gözyaşlarıma...

Bugüne kadar sekiz böbrek hastası evladımı kaybettim, (Sofia, Grace, Jessica, Justin,

Xena, Beatrice, Yorgos ve Gilligan) Her birinde böbreğimi vermek isterdim mümkün olsa...





Dualar ettim, Rabbim'le pazarlıklar ettim. Dedim ki, ömrümden al, ömürlerine kat...

Duymadı beni ya da kıyamadı bana... Yine de isyan etmedim, hayatıma kattıkları için hepsine minnettar kaldım. 

Onların, hastalıklarına rağmen, güçlü duruşlarına hep imrendim. İyi ki benim canlarım 

olmuşlar dedim. Onlar bana çok şey kattılar hayata dair. Mutlu ettikleri kadar terk edişleri de ağır oldu. 

Sevgim kadar acılarım da derin ve tarifsiz oldu. Canları sağ olsun, gidenler de kalanlar da mutlu olsun. 

Dört tanesini neredeyse art arda kaybettim. Acılarımı hep 

ayakta yaşamak zorunda kaldım, yaşayan canlarım için. Gilligan'ım; tam deprem günü 

indi yüreğime ölümün. bir enkaz gibiyim. Geçmedi geçmiyor, artçı sarsıntılar devam ediyor. 

Kolay değil, beş buçuk senelik canımdı. doğduğu günü bildiğim... Sokak canı, benden başka

kimsesi, belki de başka seveni olmayan canımdı. Her birinde eksiliyorum yok oluyorum. 

yavaş yavaş, can çekişe çekişe ölüyorum...

Gilligan'ı kaybettim. Sadece yüreğimden geçenleri anlatmak istedim. Vedalaşmak can yakıyor, kolay 

değil. Veda anlarını ancak yaşayan bilir. Kaybettiğim gün öldüğüne inanmak istemedim. Onun 

kafesinden bakışı bile yetiyordu. Sobasını yakıyordum üşümesin diye. 

İlaç saatlerinde telefonumun alarmları hâlâ çalıyor ve her çalışında kalbim acıyor. 

Onları bile silemiyorum hâlâ hayatta imiş gibi yaşıyorum, kabullenmek çok zor. 

Kalbe acı veriyor her gidiş, her veda...

SENİ ASLA UNUTMAYACAĞIM GULLİGAN'IM, HEP KALBİMDE OLACAKSIN!


Perihan Taşkın   @fairy_of_paws instagram hesabının paylaşımından. 

Dip not: Hayvanlarla ilgili yayın yaptığımdan beri, hiç kimse yorum yapmıyor ve 

bu beni gerçekten üzüyor. Vatanımda çok hayvan sever olmadığını bilirdim de bu 

kadarı beni üzmeye başladı doğrusu...


Ece Evren/İstanbul

6 yorum:

  1. Duyarlılığınız için çok teşekkür ederim

    YanıtlaSil
  2. Çok üzüldüm 😪😪😪. Ece ablacığım yorum konusunda hepimizin azaldı ve blog yazıları da çok seyrekleşti pek cok arkadaşın. İnsanların morali bozuk sanırım hele depremden beri. Blog dünyasının sessizleşmesi beni de üzüyor yine de yazmaktan vazgeçemiyorum 💞

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sanırım Derya... Onlar da haklı. Zaten hayvan sevmek her halükarda üzülesi bir durum😪

      Sil
  3. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  4. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil

Whatsapp Button works on Mobile Device only

Aramak için kelimeni yaz ve ENTER'la