 |
| Yalnız Kadın |
Uzak Dur, Dokunma!..
Uzak dur!
Sakın dokunma bana...
Çünkü bu vücut bana da yabancı artık
Günah ve aldanmayı kusuyor şimdi
Dokunma...
Sakın sarılma!
Biraz daha ilerde dur hatta
Sevgim ölürken çıtırtılarla
Sesini dinletmiştim ya sana anlarca...
Bilerek sağır ve doğuştan kördün sanki
En çok da sindiremediğim
ilk bakışındı, öyle mahzun, biraz çaresiz...
Tüm umutların benden ibaretti sanki
Ama ben
Aynı gözlerde nefreti
Tiksinmeyi de gördüm...
İnanmak istemedim
Ben hep aynıydım çünkü...
Hislerim
Onlar pek yanılmamışlardı bugüne dek
Bir aksilik vardı
Mazisine sık sık dönen, oradan bir parça beslenen
Ve aynı hızla bana gelen
Sen vardın karşımda
Aklımdaki soruların cevapları yoktu
Ben bir duraktım sadece...
Biraz önünde beklenip
ilk fırsatta kayıp gidilen...
Kaçamadığın kendindin aslında
Ama ben
Sadece bir defa bakarım arkama...
Tüm kırılmışlığıyla onurumun
Seni orada bırakıp
Son yolculuğuma çıkarım
Görmekten korkarak mahzun gözlerini
Yaklaşma!
Zira...
Ece Evren
Yorum Gönder