 |
| Pamuk Çiçeği |
Pamuk İpliği Sevgiler...
Issız ve karanlık bir izbedeyim
ve bunlar kadar zor bir ruh hali
Kuytularımdan çıktıklarımda dışarı,
Dışarıda hep aynı ahval...
Değişen, umutlandıran pek bir şey yok...
Ya tam güvenirken sırtından vurulup
Ya da, baştan yaralı değil miydin sen?
"Ne çıkarsın ki?" diyorum kendime
Sen zorlarda değil misin zaten?
Sevgiyi tanıyan çoktan inkar etmişken!
ve tümden aymazlığına teslim olmuşken...
Yaşatılamaz ki o ilahi duygu hakkını veremezsen
Kuytular, izbeler ve sessizlik
Çağırıyorlar telaşla beni yeniden
Serseri kurşunların vuracağı yer kalmamış ruhumda
Korumam lazım kendimi
Hatta kendi sevgilerimden...
Ece Evren 24.10.2015 saat:07.35
Yorum Gönder