üzgün kadın |
Ne mi yaptım? Daha işin başından bütün kahramanlarını öldürdüm hikayemin. Ayaklarıma dolanacakları belliydi. Bense hiç sevmem gittiğim yolda engelleri, takıldığım hiçbir şeyi sevmem beni bir an bile duraksatan... O yufka yüreğim, sevdiğime giden yolda canavara dönüşür. Kırar dökerim önüme çıkanı, ona beni geciktiren her şeyi. Kendimden korkarım. Sevgim kurban ister sürekli. Kulaklarımı sağır etmek isterim duyduğum iç seslerime. Ana, çocuk, koca ya da sevgili...hiç farketmez. Ne kadar boşlukta kalmış ki sevgimin kolları sarılamamaktan, o uzanamadığım şeye uzansam da bazen izin verilmeyen. Sarıldığımda ise, ölüme giden yolda ortağım olurlar, olmalıdırlar. Hep öyle oldu. Sevmelere tutsaktım, ama korkar oldum ölmelerinden. Hep ürkerek sevdim, bir sabaha onlarsız uyanmaktansa uyumaktan vazgeçtim. Onlar yine de
ya ölümleri, ya da ölümle yarışan ayrılıkları seçtiler...
Ben sarıldıkça ölüm bir adım daha yaklaşır onlara. Her seferinde inanmak istemem buna. Kader ezberini yapar, bildiğini okur yine. Ve ne ben bunu bilirim o anlarda, ne de onlar kurban olduklarını. Öylesine sonsuzuna severim. Sevgim derindir benim. Sevgim doymaz, paylaşmaz, inatçıdır. Ben sevmişsem eğer ve sevdirmişsem kendimi, bir de üzmezlerse beni indirimli gelir ölümleri. Ama eğer dürtülmüşse o, gazabı çok kuvvetlidir. Yavaş yavaş gelir vuslat, perde perde örter sevdiklerimi. Bir güneşe uyanacaklarını sandıkları herhangi bir tarihin ertesi gününe beni dahil etmek istememelerinin bedelini ağır öderler. Keşke layık olduğum gibi sevselerdi. Sevmelerim tahrik edilmiştir. Sevmelerim uykusundan uyandırılmıştır. O ise uyandırılmayı hiç ama hiç sevmez...
Ece Evren 25.01.2016 23.37
Güzel bir yazı olmuş. Başlığı görünce korktum ama.
YanıtlaSilÇok tatlısın...Yok bir tanem.Sevindim yorumuna canım.Ben de sık sık vaktim ve halim yettiğince yorumlar bırakmaya çalışıyorum.Sevgiler sevdicann:))
SilNe kadar güzel yazmışsın abla. Tebrikler.
YanıtlaSilSağol Serdar..Beni tanıdıkça anlayacaksın.Benim senin, ne kadar hızla ve yürekten bu işe başladığını anladığım gibi.Sevgiler oğlum.
Silben gibi. (sitenize bazen giremiyorum. yoksa aklımdasınız)
YanıtlaSilHissediyorum.Onlar güçlüdür,yani hisler..Sevgiler..
SilBen de sitenizi yeni keşfettim. Çok güzel ve dokunaklı yazılarınız var. Elinize ve yüreğinize sağlık :)
YanıtlaSilTeşekkürler Şevval ,hoşgeldin yavrum.Yorum için sağol.Ben de profilinden sana ulaşacağım .Sevgilerimle.Ece ablanız:)
SilSevgi ve ölüm bir arada en önemlisi bir meydan okuyuş olmuş güzel bir paylaşım ablacığım tebrikler...
YanıtlaSilAbdullah, okumana sevindim:)Biraz karamsar olsa da yazdıklarım anlatmak istediğim aslında sevginin ne kadar önemli olduğu.Sevgilerimle kardeşim.Ece ablan:)
SilYüreğine sağlık ablam. Ben beceremem pek yorum yapmayı bilirsin. Sadece su kadarını söyleyeyim gerçekten bir defa okunup kenara bırakılacak bir yazı değil. Sonsuz sevgi ve saygılarımla ablam. Oğlun Emre.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
Silece ablam gözüm doldu okurken. illa ki her okuyanda farklı his uyandırmıştır. herkes kendi yarasına göre pay biçmiştir bu yazıya ben ise 'Hep ürkerek sevdim, bir sabaha onlarsız
YanıtlaSiluyanmaktansa uyumaktan vazgeçtim.' bu satır da kalakaldım.
önceden bilmezdim ölümün nasıl ayırdığını, sonra hasret gidince anladım ki geri kalanlar hep kıymetliymiş benim için, şimdi ne mi oldu??
anladım ki mutluluk geride kalanların gözlerinde ki gülümsemeymiş, kocaman bir sarılışmış, abla diyişinde ki ses tonuymuş... anlayan birilerinin olması öyle güzel ki iyi ki ablamızsınız ve varsınız :) sevgiyle kalın
Ablanızım canım.Siz de benim değerli kızlarımsınız.Gözde'ciğim.yorumun beni mutlu etti.Sağol canım.Sevgilerimle HJep başarılar dileklerimle.
Sil"Ayaklarıma dolanacakları belliydi.Bense hiç sevmem gittiğim yolda engelleri, takıldığım hiç bir şeyi sevmem beni bir an bile duraksatan.." En çok bu kısmı sevdim sanırım.
YanıtlaSilNe kadar derin yazıyorsun Ece Abla... İnsanın içine içine işliyor, düşündürüyor, sorgulatıyor. Kalemine sağlık!
"Ben sarıldıkça ölüm bir adım daha yaklaşır onlara" bir de bu cümlede durdum! Düşündüm, korktum... Sevdiklerim geçti gözümün önünden.
Canım kızım.Beni çok duygulandırıyorsun.Seni tanımak çok güzel.Bu tür yorumlarla ben de şekilleniyorum.Düşünmek benim en sevdiğim vakit geçirme şeklimdir.Genellikle sabah gözlerim yarı kapalı yazmayı adet haline getirdim.Neyse; gerçekten çok mutlu oldum canım.Sevgilerimle.Ece ablan.
SilSabah ve gözlerin yarı kapalı bunları yazıyorsan sendeki derinliği düşünemedim Ece Abla! Kalemine sağlık! Gerçekten içe işleyerek düşündürüyorsun.
SilDüşünmek.. Benim de engel olamadığım bir uğraş :)
Bir hata verdi bütün yorumum gitti ..Aynısı olmaz belki.Canım ;küçük büyük,içerden ve dışarıdan farketmiyor.etkilendiğim olaylardan ertesi günü belli bir başlıkla mutlaka metin ya da şiir yazıyorum.Ama düzenleme için onları nadasa bırakıyor ve olayların etkisi azalınca hala aynı şekilde düşünüyorsam yayınlıyorum.Bazen bir kaç gün sonra okuyunca bunu ben mi yazmışım diye şaşırdığım da oluyor.Bir sanatçının sanatını icra ederken duyduğu zevki duyuyorum.Bazen kalemim yetişmez ve düşündüklerim aklımdan gider diye korkuyorum inan yavrum.Biraz reklam gibi oldu canım.Çok güzel ve beni mutlu eden yorumuna çok teşekkürler.Sevgilerimi yolluyorum kızım.
Sil