Yoncalı Şalın Sihri 1.Bölüm

Yonca Çiçeği               

Yoncalı Şalın Sihri 1.Bölüm

Bir sonbahar, bir eylülün on altısı, bir ev ve yalnız bir kadın. Perdeleri sıkı sıkıya örtülmüş bir oda. Sağda solda üst üste bırakılmış, kimi yere düşmüş giysiler. Bir bavul, içinden erkek pijaması sarkmış. İçi sanki boşaltılmamış. Genişçe  yatağın ortasında genç bir kadın, kıvrılmış yatıyor. Yatağın kenarında kadının yorgun olduğunu anlatırcasına, bayağı yıpranmış spor ayakkabıları. Etrafındaysa kullanıp attığı buruşuk kâğıt mendiller. Etajerin üstünde; şık bir çerçevede ise bir evlilik fotoğrafı. Kadın kumral, uzun boylu, güzel; erkek esmer ve yakışıklı… Her yeni evlenen çift gibi mutlu bakıyorlar…
Sanki odanın her yerini sarmış bir hüzün dalgası. Bir vazgeçilmişlik... Bir veda sonrası yas havası...
       Uyku vücudunu esir almış ve onu hayatın acımasız günlerinden korumak ister gibiydi. Yedinci günüydü, eşiyle arasına ölüm denen acı gerçeğin girmesinin. Annesinin 
-Gel yanımda kal, demelerine hiç cevap vermiyor, evinde ve yalnız kalmakta ısrar ediyordu. Unutmak mümkün değildi, öyle hissediyor ve kabul edemiyordu onun ölümünü. Kocasının resmi, sıkıca tuttuğu avuçlarının içinde iyice yumuşamış, adeta bir topağa dönüşmüştü. Nasıl geçecekti hayat bundan sonra, işe gidebilecek, topluma karışabilecek miydi? Düşünmek bile istemiyordu tüm bunları. En sevdiğinin ölürkenki bakışları gözlerinin önünden gitmiyordu… O son güne kadar hiç bir şey yapamamak, ona bir şey belli etmemeye çalışmak ve kurtulacağına inandırmışken kendisini; o bakışların son olmasına isyanı giderek büyüyordu içinde. Ama neye yarardı ki. Sevdiği yoktu artık. Zorlanarak kalktı yataktan. Perdeyi bir an açmak istedi. Vazgeçti, nasılsa bir kaç saat sonra yine buraya sığınacaktı. Mutfağa doğru giderken gözlerindeki yaşlar daha kurumamıştı. 
      Birdenbire sıçrayarak uyandı, elini yan tarafa doğru uzattı. Kalkmıştı kocası, yanına koştu. 
-Daha iyileşmedin, niye ayaktasın?  dedi. İyiyim sevgilim, her gün daha iyiye gidiyorum. Sen hiç üzülmeyeceksin artık, söz ver... dedi. Sarıldılar...

Ece Evren 12.11.2018