• İletişim
  • Hakkımda
  • Ziyaretçi Defteri
Ece Evren'in Kişisel Bloğu
  • Yazılarım
  • Hikâyelerim
  • Şiirlerim
  • Mim
  • Şesli Şiir
  • Video Sohbetler

Dodiş'e Mektup

Ece Evren 20 comment


 













Melekler Alemi'ne Selam Olsun...

Sana da selam olsun smokinli kızım. Öncelikle şunu yazmalıyım ki, iyi ki seni tanıdım. Çok keyifli anlar yaşadık seninle. Gözlerin rahatsızdı senin. O nedenle ağlamaklı bakardın. Çok güzeldin sen. Tüylerin gür ve uzundu. Hani parmakla gösterilecek kadar güzeldin. Sokaklara yakışmıyordun, tıpkı hemcinslerinin de hiç yakışmadığı gibi. Ama Allah sizleri özgür olun diye yaratmıştı. Bir yığın tehlikelerle karşı karşıyaydınız sokaklarda. Bir de sizlerden hiç hoşlanmayan insanlar vardı. Onlar rahat vermezlerdi size. Bazılarınızın çok ürkek olmaları bundandı...
Neyse, seninle ilk tanıştığımız günü hatırlarsın elbet. Sizler çok hisli hayvanlardınız çünkü. Bizlerden çok bilirdiniz gaibi. Sen de bazen gözlerini bir noktaya diker, uzun süre sessiz kalırdın.

Sekiz sene önceydi. O günlerde sevgili ablamı kaybetmiştim. O'nu toprağa verip evime döndüm. Çok bitkindim. Oturduğumuz apartmanın giriş kapısına gelmiştim ki seni fark ettim. Bana benim kedimmişsin gibi bakıyordun. O anda hissettiğim duygunun tarifi yoktu. Yeşilköy'de bir bahçe katında oturuyorduk. O güne kadar etrafta birçok kedi görmeme rağmen sana hiç rastlamamıştım.
Kapıyı açtım, yanımdan yürüyordun. Seni evimize davet ettim. Biraz çekinerek girdin.
Kızıma misafirimiz var dedim. Benim çok üzgün olduğumu bildiğinden olsa gerek soru sormadı. Çok usluydun. Sanki hep bizimle yaşarmış gibi pencerenin kenarındaki berjer koltuğumuzun üstüne kıvrıldın ve hemen uyudun. Seni nasıl beslerim diye düşündüm ve sonraki günler anladım ki tavuk seviyordun. Her gün sana tavuk eti haşlayıp veriyordum. Tok gözlüydün ve muhtemelen ev kedisi idin.
O gece evde çeşitli oyunlar yapıp bizi neşelendirdin. Ertesi sabah gözün dışarda idi. Ne yapacağımı şaşırdım ama senin alıştığın şeyler vardı. Bunlara engel olmamalıyım diye düşündüm. Koşarak gittin sen. 

Bense sana çoktan bağlanmıştım bile. Hep takip ettim etrafta mısın diye. Ama o gün hiç görünmedin. Sana Tahir ismini takmıştım kendimce. Erkek sanmışım demek. Dişi olduğunu öğrendim sonradan. Bazı günler hiç görünmedin. Seni öyle merak ettim ki o günlerde...
Ben ve kız kardeşim küçükken bahçemizdeki yavru kedileri yatak odamıza gizlice sokar, onlarla uyurduk. Ama ebeveynlerimiz bizi yakalayınca cezalandırmışlardı. İçimde ukdeydi ve ancak bu yaşımda nasip olmuştu bir kedi sahiplenmek. Seni çok sevmiştim. Bana gelmediğin günler nerelerdeydin o kadar merak ediyordum ki...Gidiyordun ama iki gün de geçse dönüp penceremizin önüne geldiğinde dünyalar benim oluyordu. Hemen içeri alıyordum seni. Öpüyordum doyasıya. 

Kucakta durmayı hiç sevmezdin. Karnın doyunca ilk gün oturduğun yere geçerdin hemen. O berjer koltuğu sana tahsis etmiştik.
O kadar çok anım var ki seninle paylaştığımız. Birbirimizi okuyorduk adeta. Sen de bana bağlanmıştın biliyordum.

Bir gün sen koltukta yatarken dışarıdan sana seslendiklerini duydum. Ses "Dodişşş kızım" diyordu. Baktığımda ve kime sesleniyorsunuz diye sorduğumda kadın cevaben "kedime sesleniyorum" dedi. Şok olmuştum. "Madem kediniz,  neden sokaklarda dolaşıyor?" dedim. O kadar üzüldüm ki senin başka bir sahibin olduğuna... Tatsız günler yaşadık. Dodiş'im sen bizden vazgeçemedin. Biz de senden tabii. Ben bahçe katında olduğum için sen gözümün önündeydin hep. Sonra sahiplerin Fransa'ya giderken seni bize emanet ettiler. Siz ona çok güzel bakıyorsunuz diyerek.

Bayağı zaman geçti döndüler. Anladık ki seni sırf sevmek için evlerine alıyorlardı. Ertesi gün yine bizim penceremizin önünde belirirdin. Sanki vazgeçecekmişsin gibi hemen alırdım içeri.

Yıllar geçiyordu. Arada bir kaybolduğunda yakınımızdaki sokaklarda telaşla arıyordum seni. Bazen tam ümidimi kesip döndüğümde karşımda görünce, içeri sokabilmek için türlü numaralar yapıyordum.
Seni aldığım günden sonra üst katımızda oturan hayvan sevmeyen komşumuzun aşırı tacizlerine uğradık. Ve sonuç: Evden taşınma kararı aldık. Seni bırakamazdım. Sahibinden çok zor izin aldık. Onlara bizi ziyarete gelip seni görebileceklerini söyledik. Bu defa üst katlardaydı evimiz. Senin için inziva günleri başlamış oldu. Bol bol uyuyordun. Sokaklar senin için tehlikeli olabilirdi artık. İyice yaşlanmıştın zaten.

Günler geçti bir veteriner kontrolünde sende böbrek yetmezliği olduğunu öğrendik. Seni hemen diyete soktuk.  Zayıflıyordun gitgide.  Dişlerinden bazıları çekildi. İyiye gitmiyordu halin. Kahroluyordum. 

Düşünüyor ve bazen de isyan ediyordum ki insanlarda olan tüm hastalıklar neden hayvanlarda da oluyordu? Bu bana haksızlık gibi geliyordu.
Dodiş'im seni sırf hava al diye yaşadığın son yaz yazlığımıza götürdük.  Mutlu oldun. İştahın açıldı. Yaz bitti ve döndük. Sen yine rahatsızlandın. Veteriner kliniğine aldı seni. Dua ediyordum senin için. Keşke elimden başka bir şey gelseydi.


Ve ben senden haber bekliyordum. İnatla bana bir şey söylemiyorlardı. Kızım ve torunumun gözlerindeki kızarıklığı fark etmiştim o gün. Bana çok zor söylediler senin melek olduğunu. Üzerimdeki bluzu kafama geçirip hıçkıra hıçkıra ağladım ve günlerce yasa boğuldum. Bir yanım yoktu sanki... Sen yoktun artık. Melekler alemindeydin bir yığın melekle birlikte. Seni, kızım ve torunum Yeşilköy'de neşeyle koşup oynadığın bahçemizdeki o ağacın dibine defnettiler. Sen o ağaca tırmanıp tepesinde otururdun güzel Dodiş'im. Huzurla koş cennet bahçelerinde. Seni o kadar çok özledim ki... Elbet kavuşacağız biliyorum.

Annen Ece Evren...






dodiş hayvan hakları hayvan sevgisi sahiplenmek Yazılarım
Benzer Sayfalar

20 yorum:

  1. Ertuğrul Yıldırım4 Temmuz 2021 07:37

    Yazıyı okudum,Dodişe bayağı bağlanmışsınız,başınızdan neler geçmiş öyle,sırf dodişe bakmak için taşınmışsınız bir cana bakmak ne güzel,ve Dodiş melek oldu,hayvanlar cennete gider mi bilmiyom ama giderse mekanı cennet olsun o zaman..🙏

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ece Evren17 Ekim 2021 11:41

      Bayağı bir ara verdikten sonra bugün bilgisayarımın kapağını sanki bir tören açılışı gibi heyecanla açtığımda, programlar zor açıldı. Bir ara gmailime girmeden bloğuma bir şey oldu mu korkusu bile yaşadım. Birçok yorum gelmiş. çok sevindim. Şimdi tek tek cevaplayacağım. Bir de şiir yayınladım. Dilerim bu aktivitemin devamını getirebilirim.
      Hepinizi çok özledim oğlum. İyi ki varsınız.
      Dodiş'imi hala içim sızlayarak hatırlarım. Yorumun için çok teşekkür ederim. Duana amin 🙏 diyorum...

      Sil
      Yanıtlar
        Yanıtla
    2. Yanıtla
  2. deeptone4 Temmuz 2021 15:23

    yaaa ama ne hikayesi varmış ya dodişin.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ece Evren17 Ekim 2021 11:43

      Selam Deep, hatırnaz kızım. Çok güzel, keyifli günler geçirmiştik :((

      Sil
      Yanıtlar
        Yanıtla
    2. Yanıtla
  3. Recep Altun;4 Temmuz 2021 16:39

    Merhabalar.
    Ne diyeceğimi bilemiyorum. Dodiş'i kaybetmenize ben de üzüldüm. Onlar zaten melektirler. Çünkü onlar bilerek ve kasıtlı bir şekilde kimseye zarar vermezler. Bu nedenle onlar masumdurlar ve cennet bahçelerinde huzurlu bir şekilde koşturuyordur.
    Selam ve saygılarımla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ece Evren17 Ekim 2021 11:49

      Merhabalar Recep Bey,
      Uzun bir aradan sonra bloğuma bugün girdim. Umarım sağlık ve afiyettesinizdir.
      Evdeki üç kedimizin varlıkları onun ölümünden sonra bize teselli oldu. Kayıp zor, yanınızdaki bir canlının birden ortadan kalkması insanı üzüyor. Çok duygusal yapım olduğu için ben daha çok etkilendim.
      Yorumunuz için çok teşekkür ederim. Selam ve saygılarımla...

      Sil
      Yanıtlar
        Yanıtla
    2. Yanıtla
  4. Derya 15 Temmuz 2021 21:03

    Çok üzüldüm 😢😢😢

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ece Evren17 Ekim 2021 11:49

      Canım...

      Sil
      Yanıtlar
        Yanıtla
    2. Yanıtla
  5. Can Uzunyol14 Ağustos 2021 20:59

    Selam uzun zamandır buralarda yoktum senide eskiden takip ederdim bende yeni bir blog açtım. Destek amaçlı bloguma bi göz atıp blogumu takip eder misin :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ece Evren17 Ekim 2021 11:51

      Geç gördüm. Blogda çalışmam biter bitmez bakıyorum. Hayırlı olsun 🙏

      Sil
      Yanıtlar
        Yanıtla
    2. Yanıtla
  6. Dear Monarosa9 Eylül 2021 23:34

    kalbimi acıttı yazınız. Çok çok üzgünüm, umarım cennette kavuşursunuz Dodişinize...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ece Evren17 Ekim 2021 11:52

      Esra'cığım. Çok hisliydim yazarken. Kimseyi üzmek istemem. Yorum için teşekkürler...

      Sil
      Yanıtlar
        Yanıtla
    2. Yanıtla
  7. Recep Altun;22 Eylül 2021 07:21

    Merhabalar.
    Dodiş'e hitaben yazılmış mektubunuzu okudum.
    Etkilenmemek, üzülmemek mümkün değil. En acısı da sevdiklerimizi kaybettikten sonra onların boşluğunu dolduracak ya da bu boşluğa koyacak bir şeyler bulamamanın acısı ve üzüntüsüdür.
    Selam ve saygılarımla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ece Evren17 Ekim 2021 11:56

      Kesinlikle haklısınız Recep Bey.
      Tekrar teşekkürler. Selam ve saygılarımla...

      Sil
      Yanıtlar
        Yanıtla
    2. Yanıtla
  8. Vladimir6 Kasım 2021 14:20

    Çok üzücü, kendi kedilerimi anımsadım. Evde kedi beslemek dünyanın en güzel şeylerinden biri ama malesef gittiklerinde kötü oluyor insan. Hem de uzun süre. :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ece Evren7 Kasım 2021 09:21

      Hoş geldiniz Vladimir, aynı şeyi yaşadığınız için beni anladınız. Dert ortağı da lazım insana.
      Çok üzücü bir olay. Şimdi üç tekirimiz var. Onlardan ayrılma düşüncesi beni çok korkutuyor. Ama maalesef ömürleri kısa :(

      Sil
      Yanıtlar
        Yanıtla
    2. Yanıtla
  9. Siyah Beyaz7 Kasım 2021 13:04

    Cok güzel ve duygulu bir yazıydı. Başınız sağolsun, hayvanlar insanlardan daha çok kıymet biliyor malesef...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ece Evren15 Kasım 2021 17:36

      Kesinlikle Gülten, yorum için çok teşekkürler 🙏

      Sil
      Yanıtlar
        Yanıtla
    2. Yanıtla
  10. LerzanKaradan.com11 Kasım 2021 20:38

    nasıl içim acıdı anlatamam. Evimde sokaktan aldığım evladım Minik kedim var. Aklım oynuyor ona bir şey olacağını düşündüğümde

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ece Evren15 Kasım 2021 17:37

      Allah sana bağışlasın onu Lerzan kızım 🙏
      Çok üzülürüm hatırladıkça :(

      Sil
      Yanıtlar
        Yanıtla
    2. Yanıtla
Yorum ekle
Daha fazlasını yükle...

Hakkımda

Hakkımda
Your Picture
Blogumu, yaşamın bir yerinden hayata dahil olmak için açtım. Umarım devam edebilirim.

Kitabımı Satın Alın

Kitabımı Satın Alın

Abone Olmayı Unutma

Popüler Yayınlar

  • Düşenin Hali...
    Düşmek           Düşenin Hali... Merhaba bloğum, merhaba sevgili blogdaşlarım... Uzunca bir süredir sizleri ihmal ettim. Tabii ki s...
  • BLOGGER MİMİ
    BLOGGER MİMİ           BLOGGER MİMİ Sevgili kızım İnci mükemmel bir yıl sonu mimi hazırlamış. Ona teşekkür ediyoruz. İnci kızımın mim...
  • Hoşça Kal...
    Hoşça Kal... İki uzak yanlarda, aynı zamanların hapsindeyiz İzin verecek  kader de, beraberken işleyecek bizim için Kalleş alın ya...
  • Ne Oldu Sanki?
    Kırık Kalp              Ne Oldu Sanki? Hayatla barışmaya karar verdim, zira o beni her yeni gün; yaşatarak, sağlığımın devamını hediy...
  • Yakamozun Büyüsü...
    Yakamoz Yakamozun Büyüsü... Ay güneşten nasibini alır da günler boyunca Dünya'nın gölgesinden çıkmayı düşler Bir türlü ...

İzleyiciler

İletişim Formu

Ad

E-posta *

Mesaj *

    Tüm Hakları Saklıdır Ece Evren'in Kişisel Bloğu 2015'ten beri... | İletişim Tıkla

    Whatsapp Button works on Mobile Device only

    Aramak için kelimeni yaz ve ENTER'la