Yakarı...

Cennet 

Yakarı

Katmanlaştı tüm duygularım, sanırım
ağırlaşıp benden koptular
Kalleş kader, yine yapacağını yaptın
Düşman biledin, hırs çatlattın
Aldanma sakın beni yenersin falan diye
Son atağınla kendini de bende yaktın
Yaklaşamayacaksın
Dualarla ördüm dört yanımı
Alevler içindeyim, daha ne yapabilirsin ki?
Hadi git, değmediklerini yokla!
Nice sapkınları helak et ki, adaletli olduğuna kanayım…

Yoksa korkuyor musun onlardan?
Zararından korunmanın ya da
seni uzaklaştırmanı tek yolu mu kötü olmak?
“Yüce Güç”ün kaleminden çıktıysan eğer…
Hani görünmüyor rahmetin?
Tadıyla yedirmediğin nimetlerin ve onca bela da neyin nesi,
Daha ne kadar sürecek ki?
Onların kaybı ya da bizlerin kazancı ne?
Neden görünmüyor hayat sahnesinde?
Neden bu akılları verdin o zaman bize
Ot gibi sessiz yaşamak için mi?
İşletilip yine de işe yaramayan akıl olsa ne, olmasa ne?
Çaresizlik tuzağına yakalandı anlaklar
Şeytan, iyiden iyiye egemen

Kırıntısını bile ziyan etmiyor kötülüğün
Aldatıcı, parlak giysisi hep üzerinde
Belli oldu…
Yerlerimizden sürülmek bunun sonu 
Anlaşıldı, bize yer yok buralarda
Yetmiyor şeytana işlettiği hırsı, doymak bilmiyor, baldan tatlı gelince
Of Allah’ım, neden defolup gitmiyor? hesabını dürsene şunun…

Sonraki dünyaya dair şeyler, aynı duyguyu yaratmıyor…
İki lafın arasında neden adın geçiyor?
Besmelesiz anmazken biz seni
Bağlasana dilleri, ateşine alsana kâfirleri
Kötünün yanında iyi de yanar mı diyorsun?
Biz zaten yanıyoruz, pekâlâ biliyorsun…
Regaip hürmetine, Peygamber’imizin,
Şehitlerin hatırına
Yakarışa karışsın tüm okunan dualar da
Allah’ım, al vatanımızı emanetten, bize ver
Özledik, hem de çok özledik…

Regaip Kandiliniz mübarek olsun.

Ece Evren 22.03.2018